Category Archives: Χωρίς κατηγορία

Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας

Γιατί κολλήσαμε πάνω στα ριάλιτι;

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΒΕΡΓΑΝΕΛΑΚΗ
Greece’s Next Top Model. Big Brother. The Bachelor. Mέσα σε μια εβδομάδα, την περασμένη, τρεις τελικοί! Πολύ μεγάλα νούμερα τηλεθέασης. Και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ένας ανελέητος πανικός. Μήνες τώρα. Οχι απλώς την ώρα των τελικών… Ενα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας (αυτή είναι η πραγματικότητα…) έχει κολλήσει σαν βδέλλα πάνω στα ριάλιτι.
Tα πανελλήνιας εμβέλειας κανάλια έχτισαν τις ζώνες υψηλής τηλεθέασης αποκλειστικά πάνω σε τέτοια «παιχνίδια». Στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης δεκάδες γκρουπάκια, με απίστευτα μεγάλα νούμερα συμμετοχών, καταιγισμό
ποσταρισμάτων και ακραίες “κοκορομαχίες”.
Τα ερωτήματα:
-Πώς εξηγείτε την εμμονική ταύτιση του κοινού με τέτοιου είδους ριάλιτι;
-Είναι σημάδι κατάπτωσης; Ή απλώς πολύς κόσμος επιλέγει να περνάει
την ώρα του με πολύ χαλαρό στυλ;
-Πώς ερμηνεύετε την πρεμούρα των καναλιών να επιλέγουν μανιωδώς τέτοια “παιχνίδια”; 

 

“Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας”

«Οι εκπομπές που περιγράφονται με τον όρο «ριάλιτι» δεν αποτελούν κάτι εντελώς καινούργιο. Μάλλον συνιστούν μοντέρνα εκδοχή της ρωμαϊκής
αρένας, δίχως πια ο νικητής να βασίζεται κυρίως στη σωματική ρώμη του.
Τέτοια θεάματα αναφέρονται με έναν τρόπο αδιαμεσολάβητο σε ορμέμφυτες, ενστικτώδεις ανάγκες, όπως η ανάγκη για τροφή/νερό/χρήμα, για δύναμη/επιβολή/επιτυχία και σεξουαλική ικανοποίηση. Η σύγχρονη εκδοχή
τους μπολιάζεται με το ενδιαφέρον στοιχείο της πολύ εύκολης ταύτισης του θεατή με τους «ήρωες της αρένας» μιας και αυτοί είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που πασχίζουν να ξεφύγουν από μια καθημερινότητα
που θεωρούν πως δεν τους χωράει. Πασχίζουν δηλαδή να κάνουν πραγματικότητα αυτό που πιθανόν ο θεατής ρητά ή άρρητα προσδοκά: να καταφέρει αιφνιδιαστικά και άκοπα να ξεπηδήσει πάνω από τη γκρίζα καθημερινότητα. Αν στην εξίσωση συμπεριληφθούν και ο αβυσσαλέος αγώνας των καναλιών για υψηλή τηλεθέαση, η ευρεία διάδοση της ηλεκτρονικής επικοινωνίας και το ψυχοπιεστικό πλαίσιο της πανδημίας, φτάνουμε αβίαστα στη μεγάλη επιτυχία των θεαμάτων αυτών».

* Ο Δρ. Πάνος Αλεξόπουλος είναι επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής
του Πανεπιστημίου Πατρών

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ, 22 Δεκεμβρίου 2020

Δεν εκβιάζονται τα θαύματα

Πως δρα η Πολιτεία σε περιπτώσεις που ο δημόσιος λόγος μπορεί να παρασύρει; 
Ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης, Παύλος (που είναι Αιγιώτης), κάλεσε την περασμένη Κυριακή τους πολίτες της Κοζάνης, εν μέσω λοκ ντάουν, μάλιστα: «Να ‘ρθείτε τώρα, να φέρετε και τα παιδάκια σας, να κοινωνήσουν και να κοινωνήσετε. Από την ίδια λαβίδα. Γιατί εκεί είναι το σώμα και το αίμα του Κυρίου! Όποιοι αμφισβητούν το σώμα και αίμα του Κυρίου, το βλασφημούν! Όποιοι και όποιες αμφιβάλλουν ότι είναι σώμα και αίμα Χριστού, να μην έρχονται, να μην πλησιάζουν».
Τα ερωτήματα:
· Πρέπει να παρεμβαίνει η Πολιτεία κατασταλτικά σε τέτοιες περιπτώσεις ή όχι, επειδή η πίστη έχει μια ιδιαιτερότητα;
· Μήπως με τέτοια φαινόμενα δημιουργείται κακό παράδειγμα και στη νεολαία και στην κοινωνία γενικότερα και ατονεί η διάθεση για αυστηρή τήρηση των μέτρων;
· Οι βαθιά θρησκευόμενοι, κυρίως οι ηλικιωμένοι, μήπως παρασύρονται και μεγεθυνθεί ο κίνδυνος;
Χρήστος Βεργανελάκης
ΠΑΝΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: «Δεν εκβιάζονται τα θαύματα»
«Η δημόσια παρέμβαση του Μητροπολίτη Κοζάνης δεν αντιβαίνει το γράμμα των περιοριστικών μέτρων. Δε βρίσκεται όμως και σε αρμονία με το πνεύμα τους. Η παρέμβαση θα μπορούσε να νοηματοδοτηθεί ως ομολογία πίστεως, αν οι περιορισμοί επιβάλλονταν από κάποιον Καίσαρα. Στην εν λόγω, όμως, περίπτωση συνιστούν απόφαση μιας δημοκρατικής πολιτείας. Ακόμα και έμμεσες εκκλήσεις να μη γίνουν σεβαστές αποφάσεις μιας ανοιχτής δημοκρατικής πολιτείας, συνιστούν στάση που τοποθετείται στις παρυφές του ισχύοντος δικαίου.
Οι πανδημίες είναι αμείλικτες και απειλούν τους πάντες! Ας μη λησμονούμε την παροιμία «Πατρινός παπάς δεν γίνεται», καθώς οι ιερείς ήταν τα πρώτα θύματα των θανατηφόρων επιδημιών, προστρέχοντας να κοινωνήσουν ετοιμοθάνατους ασθενείς ή κηδεύοντας τους νεκρούς της ενορίας τους. Ο Χριστός και τα θαύματα δεν εκβιάζονται! Εν τέλει «αυτό που κινδυνεύει δεν είναι η πίστη αλλά οι πιστοί», όπως τονίζει ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Πέραν των σημερινών υγειονομικών κινδύνων, η εφαρμογή δύο μέτρων και δύο σταθμών στην αντιμετώπιση παρεκκλίσεων από τους κανόνες μιας δημοκρατικής πολιτείας, ανάλογα με το ιδεολογικό, θρησκευτικό ή άλλο πρόσημο του πολίτη που παρεκκλίνει, ναρκοθετεί το κράτος δικαίου, την ανοιχτότητα της δημοκρατίας».
* Ο Δρ. Πάνος Αλεξόπουλος είναι επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών.
Εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ, 21 Οκτωβρίου 2020

 

«Φτέρνα της δύναμης/ θέληση ανίσκιωτη»

Το Καστελλόριζο… έχει … ηθική σημασία. Είναι ο τόπος που συμπυκνώνει την έννοια του πατριωτισμού, στην ύψιστη έκφρασή της… Ένας τόπος που οι άνθρωποί του, αποδεκατισμένοι από τους πολέμους αλλά πάντοτε μαχητές, ταγμένοι στη ζωή κι όχι στον θάνατο, προσπέρασαν την καταστροφή, ξανάχτισαν τα πυρπολημένα τους σπίτια, δούλεψαν, πάλεψαν, ανάστησαν το νησί, αποφασισμένοι να σηκώσουν στους ώμους τους το μέλλον του. Με ακατάβλητο πείσμα και επιμονή. Φέρνοντας στο νου τον στίχο του Γιώργου Σεφέρη: «Φτέρνα της δύναμης/ θέληση ανίσκιωτη».
Κατερίνα Σακελλαροπούλου (13.09.2020)
Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας

Το ΕΣΥ και η δήθεν υπαναχώρηση του φιλελεύθερου Μητσοτάκη

Η αξιωματική αντιπολίτευση προσπάθησε να αναδείξει ως ανακολουθία του πρωθυπουργού τις προσπάθειες στήριξης εν μέσω πανδημίας με πόρους και προσωπικό του εθνικού συστήματος υγείας (ΕΣΥ). Η Αριστερά ανιχνεύει σε αυτή την επιλογή μια ιδεολογική υπαναχώρηση του θιασώτη των συμπράξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στο χώρο της υγείας και πιστού στα φιλελεύθερα προτάγματα της ανοιχτής κοινωνίας Μητσοτάκη

Πίστη στο φιλελευθερισμό και στην ανοιχτή κοινωνία σημαίνει ανοιχτότητα και ευελιξία στην αναζήτηση λύσεων στα προβλήματα που ταλανίζουν τους πολίτες. O συνεπής φιλελεύθερος ταγός αναζητά αποτελεσματικές λύσεις πέρα από ετοιμοπαράδοτες δογματικές βεβαιότητες. Επιπλέον,  τις επιλογές του τις αξιολογεί τακτικά, προκειμένου να αναπροσαρμόζει τη στρατηγική του και να τη διορθώνει εν πορεία. Η δυσκαμψία και ο δογματισμός δε συνιστούν καλούς συμβούλους σε μια τέτοια διαδικασία.

Δεν είναι καινοφανής η ανοιχτότητα και η ευελιξία στη χρήση μέσων αντιμετώπισης των εκάστοτε προβλημάτων για την ελληνική Κεντροδεξιά. Ας ανατρέξει κάποιος στη «σοσιαλμανική» απάντηση του Παναγή Παπαληγούρα και του Κωνσταντίνου Καραμανλή στις συνέπειες της πετρελαϊκής κρίσης του 1973 ή και ακόμα παλιότερα, στις ιδεολογικές ρίζες αυτής της παράταξης.  Οι τολμηρές προτάσεις του Δημητρίου Γούναρη στα πλαίσια της συνταγματικής αναθεώρησης εν έτει 1921 για την ισοπολιτεία των γυναικών, τη σύσταση συμβουλίου παραγωγικών τάξεων με νομοπαρασκευαστική αρμοδιότητα και για την υιοθέτηση στοιχείων άμεσης δημοκρατίας (τακτικά δημοψηφίσματα) σκιαγραφούν μια ανοιχτότητα αληθινά πρωτόγνωρη και απροσδόκητη για την εθισμένη στο δογματισμό και την ακαμψία Αριστερά.

Η ευελιξία της φιλελεύθερης σκέψης και πράξης συγκεφαλαιώνεται σε μια κοφτερή αποστροφή του Ευάγγελου Αβέρωφ σε κομματική συνδιάσκεψη στο Ρίο στη μακρινή και δύσβατη για τους φιλελεύθερους δεκαετία του 1980: «Τι είμαστε; Στα εθνικά θέματα Δεξιοί! Στα οικονομικά, Κεντρώοι. Στα κοινωνικά, Αριστεροί!». Δεν ήταν εκείνη η αποστροφή, ούτε η σημερινή επιλογή ενίσχυσης του ΕΣΥ εν μέσω πανδημίας,  ούτε τα ανωτέρω εμβληματικά ιστορικά παραδείγματα ενδείξεις ένδειας ιδεών, ιδεολογικού «ξεχειλώματος» ή λαϊκισμού. Είναι ρεαλισμός. Είναι πίστη στο Ποππερικό απόφθεγμα «η ζωή είναι επίλυση προβλημάτων». Είναι πίστη στον ανοιχτό διάλογο που στοχεύει σε λύσεις ικανές να οδηγήσουν σ’ ένα καλύτερο αύριο.

Π. Κ. Αλεξόπουλος

“Πελοπόννησος”, 20.05.2020

Αρχόμενη άνοια με κατάθλιψη και ψυχωτικά συμπτώματα: Γρίφος για δυνατούς λύτες

Παρότι τούτες τις μέρες το ενδιαφέρον της κοινωνίας μονοπωλείται από την πανδημία του CΟVID-19, και άλλες ασθένειες συνεχίζουν να πλήττουν τον ανθρώπους  προκαλώντας αναπηρίες και ποικίλες δυσκολίες στην καθημερινότητα τους. Μια τέτοια κλινική εικόνα είναι η άνοια. Όταν μιλάμε για άνοια συνήθως αναφερόμαστε σε δυσκολίες με τη μνήμη, τον προσανατολισμό (π.χ. στο χρόνο και στον τόπο) ή τη συγκέντρωση. Η εικόνα αύτη είναι τυπική όμως μόνο για συχνότερο τύπο άνοιας, τη  νόσο του Alzheimer. Υπάρχουν όμως και άλλες νόσοι που προκαλούν άνοια των οποίων η διάγνωση ή/και η διαχείριση συνιστούν πολλές φορές δύσκολα στοιχήματα.

Η μετωποκροταφική άνοια (ΜΚΑ) χαρακτηρίζεται από κλινικά συμπτώματα που μοιάζουν με αυτά της κατάθλιψης, της διπολικής διαταραχής ή μανιοκατάθλιψης όπως ονομαζόταν παλιότερα, ακόμα και της σχιζοφρένειας κάποιες φορές. Περίπου 50% των ανθρώπων με ΜΚΑ λαμβάνουν αρχικά τη διάγνωση μιας από τις ανωτέρω διαταραχές και μόλις μετά από χρόνια εντοπίζεται η πραγματική νόσος. Ο έγκαιρος εντοπισμός της ΜΚΑ είναι όμως κρίσιμος μιας και τόσο η εξέλιξη της όσο και η αντιμετώπιση της είναι διαφορετικές σε σχέση με άλλες διαταραχές.

Για τη δημιουργία οδηγιών σχετικά με τη διάκριση της ΜΚΑ από άλλες διαταραχές της ψυχιατρικής και της νευρολογίας συγκροτήθηκε διεθνής επιτροπή ειδικών στο συγκεκριμένο τομέα. Τα αποτελέσματα της ενδελεχούς μελέτης και των γόνιμων συζητήσεων της επιτροπής αυτής δημοσιεύθηκαν στο έγκριτο περιοδικό «Brain» στις αρχές Μαρτίου.  Προτείνονται κάποια «κλειδιά» ικανά να συνδράμουν τους επίδοξους λύτες του διαγνωστικού γρίφου της ΜΚΑ. Τα κλειδιά αυτά χρήσιμο είναι να είναι γνωστά κατά το μέτρο του δυνατού  στο ευρύ κοινό, ούτως ώστε οι οικείοι ασθενών με πιθανή ΜΚΑ, να μπορούν να βοηθήσουν με τις παρατηρήσεις και τις πληροφορίες τους ιατρούς.

 Το κλειδί των λεπτομερειών της κλινικής εικόνας

Η ΜΚΑ έχει κάποια κλινικά χαρακτηριστικά που βοηθούν στην διάκριση της από άλλες διαταραχές. Σε αντίθεση με τη συνήθη για άλλες ψυχικές διαταραχές οξεία έναρξη και πορεία με φάσεις έξαρσης των συμπτωμάτων που ακολουθούνται από φάσεις ύφεσης, στη ΜΚΑ έχουμε μια σχεδόν αδιόρατη έναρξη των συμπτωμάτων  μετά την ηλικία των 40 και μια προϊούσα πορεία επιδείνωσης με τα επεισόδια εξάρσεων και υφέσεων να κινούνται μάλλον στο περιθώριο της κλινικής εικόνας.

Οι διαταραχές της συμπεριφοράς και οι αλλαγές στην προσωπικότητα συνιστούν κρίσιμες παραμέτρους στον εντοπισμό της ΜΚΑ. Η κλινική εικόνα της ΜΚΑ χαρακτηρίζεται συχνότατα από απάθεια, δηλαδή έλλειψη κινήτρου,  ενδιαφέροντoς και στοχοκατευθυνόμενης συμπεριφοράς. Οι ασθενείς δεν ανησυχούν για τα συμπτώματα τους ακόμα και αν αυτά είναι έντονες ιδέες δίωξης και απειλής. Επίσης, η εμφάνιση καταναγκαστικών ή παρορμητικών συμπεριφορών, όπως για παράδειγμα η επανάληψη της ίδιας ερώτησης,  συνεχείς επισκέψεις στην τουαλέτα ή λαιμαργία και υπερπλήρωση της στοματικής κοιλότητας με τροφές, που δεν εμφανίζονται στο πλαίσιο παρενεργειών φαρμάκων ή σωματικών νόσων (π.χ. πολυφαγία λόγω σακχαρώδη διαβήτη) συνιστούν συμπτώματα που αυξάνουν την υποψία για την ύπαρξη ΜΚΑ.

Προς την ίδια κατεύθυνση οδηγεί και η παρουσία νευρολoγικών συμπτωμάτων. Sυμπτώματα όπως αδυναμία, ατροφία ή σπαστικότητα άκρων, διαταραχές στην κίνηση του βλέμματος προς τα πάνω ή κάτω  ή δυσκολίες στην κατάποση δε συνιστούν τυπικά συμπτώματα διαταραχών όπως η κατάθλιψη. Επομένως τέτοια συμπτώματα υποδεικνύουν πως ίσως κάποια άλλη νόσος είναι υπεύθυνη για τις δυσκολίες του ασθενούς.

Το κλειδί της νευροψυχολογικής αξιολόγησης

Η  εξέταση των νοητικών λειτουργιών με διάφορες δοκιμασίες που ονομάζονται νευροψυχολογικά εργαλεία (τεστς) είναι κρίσιμη στη διάγνωση των ανοιών και στον εντοπισμό της αιτίας τους. Στη ΜΚΑ εντοπίζονται δυσκολίες στην προσοχή, στην κατονομασία και στις επιτελικές λειτουργίες όπως για παράδειγμα στην ικανότητα επίλυσης προβλημάτων. Τέτοιες δυσκολίες έχουμε όμως και σε αμιγώς ψυχικές διαταραχές όπως η κατάθλιψη και η σχιζοφρένεια. Σε αυτές όμως οι δυσκολίες υποχωρούν έστω και εν μέρει όταν βελτιώνονται τα καταθλιπτικά ή ψυχωτικά συμπτώματα. Στη ΜΚΑ παρά τη βελτίωση τέτοιων συμπτωμάτων οι νοητικές δυσλειτουργίες επιμένουν.

Το κλειδί των βιοδεικτών

Βιοδείκτες είναι μετρήσιμες παράμετροι μιας νόσου, που αντικατοπτρίζουν θεμελιώδη χαρακτηριστικά της παθοφυσιολογίας της. Η μαγνητική και σε μικρότερο βαθμό η αξονική τομογραφία εγκεφάλου, μέθοδοι δομικής απεικόνισης, επιτρέπουν την ανάδειξη της τυπικής για τη νόσο μείωσης του όγκου συγκεκριμένων τμημάτων του εγκεφάλου (ατροφία). Δυστυχώς δεν είναι σπάνιο να είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστεί ατροφία, ιδιαιτέρως στα αρχικά στάδια της νόσου.  Πιο μοντέρνες τεχνικές απεικόνισης όπως η μελέτη της μεταβολικής δραστηριότητας του εγκεφάλου με τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων είναι σε θέση να αναδείξουν μείωση της μεταβολικής δραστηριότητας συμβατή με ΜΚΑ. Δυστυχώς τέτοιες τεχνικές δεν είναι ευρέως διαθέσιμες.

Συμπεράσματα

Με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, η «ομάδα των σοφών» της ΜΚΑ καταλήγει πως απαιτούνται νέα αποτελεσματικά  διαγνωστικά εργαλεία (π.χ. έγκυρα και δομημένα ερωτηματολόγια) που να εστιάζουν στα συμπτώματα που διαφοροποιούν τη ΜΚΑ από άλλες ψυχικές διαταραχές για να πάψει η έγκαιρη διάγνωση της ΜΚΑ να συνιστά γρίφο. Επίσης, η αξιοποίηση υπολογιστικών τεχνικών όπως για παράδειγμα η τεχνητή νοημοσύνη δύναται να συμβάλλει στη βελτίωση της χρησιμότητας της μαγνητικής τομογραφίας στον εντοπισμό της ΜΚΑ. Ακόμα, νέοι βιοδείκτες του εγκεφαλονωτιαίου υγρού ή ακόμα και του αίματος ίσως αποτελέσουν μελλοντικά τη ραχοκοκαλιά νέων διαγνωστικών αλγορίθμων ικανών να επιτρέψουν την ακριβή και έγκαιρη διάγνωση μιας νόσου με πολλά πρόσωπα.

 

Πηγές:

Ducharme S et al. Recommendations to distinguish behavioural variant frontotemporal dementia from psychiatric disorders. Brain. 2020 Mar 4. pii: awaa018. doi: 10.1093/brain/awaa018

Moheb N et al. Repetitive Behaviors in Frontotemporal Dementia: Compulsions or Impulsions? J Neuropsychiatry Clin Neurosci. 2019 Spring;31(2):132-136. doi: 10.1176/appi.neuropsych.18060148

“Πελοπόννησος”, ένθετο “Λόγοι Υγείας”, 13 Μαϊου 2020

Ας παραμείνει η αλήθεια στη δημόσια ζωή

Η μετάβαση σε συνθήκες κανονικότητας ήδη ξεκίνησε. Ενώ τα περιοριστικά μέτρα μειώθηκαν, προστέθηκε τουλάχιστον ένα καινούργιο που έχει χαρακτήρα εμβληματικό και ίσως και συμβολική λειτουργία. Για εβδομάδες μάσκες προστασίας θα κρύβουν το μισό πρόσωπο μας. Η χρήση μάσκας ίσως συμβολίζει το αποτύπωμα της πανδημίας στον καθένα μας. Το αποτύπωμα αυτό εμπεριέχει πιθανότατα και θετικές εμπειρίες που θα φανούν χρήσιμες κατά την πορεία επιστροφής στην κανονικότητα.

Προσωπικά «φυλάω» ως πολύτιμη κληρονομιά από τις μέρες του εγκλεισμού την άσκηση στην ενσυνείδητη  βίωση της στιγμής.  Στις συνθήκες της καραντίνας ζήσαμε μια επιβράδυνση του χρόνου. Ο «θόρυβος» της καθημερινότητας μειώθηκε, ενώ η πανδημία κατέστησε την ανθρώπινη ευαλωτότητα πασιφανή. Δόθηκε έτσι η ευκαιρία για ενδοσκόπηση και αναστοχασμό. Είχαμε χρόνο να μοιραστούμε στιγμές με το στενό κύκλο των οικείων μας δίχως την αίσθηση πως ο χρόνος πιέζει. Τώρα που οι ρυθμοί επιταχύνονται και ο «θόρυβος» αυξάνει, η άσκηση στην ενσυνείδητη βίωση της στιγμής θα καθίσταται ολοένα και δυσκολότερη…

Ενδιαφέρουσα ήταν και η ραγδαία υιοθέτηση του ποδηλάτου ως μέσου άσκησης και μεταφοράς. Μακάρι να έχει συνέχεια.  Η χρήση του ποδηλάτου στην Πάτρα, σε πείσμα των κινδύνων, συνιστά διεκδίκηση άμεσων και ουσιαστικών αλλαγών του αστικού χώρου από ηγεσίες δυσκίνητες και δίχως φαντασία.

Κρατάω επίσης το ρόλο που έπαιξε αυτές τις εβδομάδες στο δημόσιο διάλογο η αντικειμενική αλήθεια. Η κυβέρνηση συμβουλεύθηκε τους καθ’ ύλην αρμόδιους επιστήμονες και μετά έλαβε μέτρα αποτελεσματικά και εγκαίρως. Ο τρόπος διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης είναι τελείως διαφορετικός από τη διαχείριση άλλων υποθέσεων, όπως λ.χ. της διέλευσης του τραίνου από την Πάτρα.  Έως πρότινος για το συγκεκριμένο θέμα δεν υπήρχε  αλήθεια που να συνιστά κοινό τόπο: για τον πρώην υπουργό συγκοινωνιών και μεταφορών όλα ήταν εξασφαλισμένα για τη υπογειοποίηση, ενώ για τον νυν δεν υπάρχουν καν ώριμες μελέτες.  Είναι θεμελιώδες  για τα δημόσια πράγματα να καταστεί κοινός τόπος η ανεξαρτησία από σκοπιμότητες και δόγματα της αντικειμενικής αλήθειας, της αλήθειας που είναι αντίστοιχη με την πραγματικότητα. Θα είναι ευτύχημα η αντικειμενική αλήθεια να συνιστά  από εδώ και εμπρός τη βάση της  δημόσιας συζήτησης.

Σιγά σιγά οι ρυθμοί της καθημερινότητας επιταχύνονται. Οι οικονομικές συνέπειες της πανδημίας θα κορυφωθούν. Η πίεση θα αυξάνεται. Ίσως η αξιοποίηση των θετικών εμπειριών του εγκλεισμού να λειτουργήσει σαν ανάχωμα σε αυτή την πλημμυρίδα. Ίσως  συμβάλλει στην ισορροπία και την ποιότητα της ζωής μας.

“Πελοπόννησος”, 09 Μαϊου 2020

Αντιπελάργηση σε εποχή πανδημίας

Η αρχαία  λέξη «αντιπελάργησις» σημαίνει την ανταπόδοση του παιδιού προς τον ηλικιωμένο πια γονιό του των ευεργεσιών και της φροντίδας που δέχθηκε κατά την ανατροφή του. Η λέξη βασίζεται στην παρατήρηση πως οι πελαργοί στηρίζουν και φροντίζουν  τους ανήμπορους γεννήτορές τους. Οι γραμμές που ακολουθούν συνιστούν μια προσπάθεια αντίδωρου με μικρές δόσεις χιούμορ στους ανθρώπους  της 3ής ηλικίας που βρίσκονται τούτες τις μέρες εγκλωβισμένοι στις οικίες τους.

Ο εγκλεισμός στο σπίτι είναι μια νέα συνθήκη που διαμορφώνει μια καθημερινότητα διαφορετική για τους ανθρώπους όλων των ηλικιών. Οι ηλικιωμένοι ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου για εμφάνιση σοβαρής νόσου και επιπλοκών από το νέο κορωνοϊό. Μένοντας σπίτι προσπαθούν  να αποφύγουν τη μόλυνση τους από το νέο κορωνοϊό.

Σήμερα καλούμαστε να εφαρμόσουμε με υπομονή και επιμονή μέτρα  για την πρόληψη της μετάδοσης και διασποράς του νέου κορωνοϊού, όπως

  • Πλένουμε τα χέρια μας τακτικά και σχολαστικά με σαπούνι και νερό ή με αλκοολούχο διάλυμα και αποφεύγουμε την επαφή των χεριών με το πρόσωπο (μάτια, μύτη, στόμα).
  • Φτερνιζόμαστε σε μαντήλι, χαρτομάντηλο ή στο εσωτερικό του αγκώνα μας, ποτέ στα χέρια μας.
  • Eπικοινωνoύμε άμεσα με τον ιατρό μας σε περίπτωση που εμφανίσουμε συμπτώματα βήχα, πονόλαιμου, πυρετού, καταρροής, δύσπνοιας, καταβολής
  • Αποφεύγουμε επαφές με άτομα με τα ανωτέρω συμπτώματα
  • Λαμβάνουμε τη φαρμακευτική αγωγή μας σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού μας
  • Φροντίζουμε την ενυδάτωση μας, πίνοντας νερό και άλλα ροφήματα
  • Αποφεύγουμε να επισκεπτόμαστε χώρους υπηρεσιών υγείας, όπως νοσοκομεία, ΤΟΜΥ, ιδιωτικά ιατρεία χωρίς σοβαρό λόγο
  • Αποφεύγουμε χώρους συγχρωτισμού, εσωτερικούς ή εξωτερικούς
  • Για περισσότερες πληροφορίες συμβουλευθείτε το ενημερωτικό υλικό σχετικά με τους τρόπους πρόληψης και εξάπλωσης του νέου κορωνοϊού που επιμελήθηκε η κ. Ελένη Ρέππα, νοσηλεύτρια του σωματείου Φροντίζω

Όλα τα ανωτέρω που πρέπει να αποφεύγονται ή να εφαρμόζονται με ευλαβική ακρίβεια απαιτούν σε πολλές περιπτώσεις κόπο και μας δυσκολεύουν.  Ίσως όμως αν προσεγγιστούν με καλή διάθεση, ευελιξία και ίσως λίγο κέφι να γίνει η υιοθέτηση τους πιο εύκολη και ίσως και διασκεδαστική.  Αν για παράδειγμα σα να ξεχνάμε πόσο σχολαστικά πρέπει να πλένουμε τα χέρια ας το κάνουμε μαζί, βήμα-βήμα, με το σύντροφο μας ή με το άτομο που μας φροντίζει. Ίσως πάλι να βοηθούσε εάν ετοιμάζαμε κάποιες φωτογραφίες ή σκίτσα με τις οδηγίες για το σωστό πλύσιμο χεριών τις οποίες θα  μπορούμε να συμβουλευόμαστε καθώς πλένουμε  τα χέρια μας τραγουδώντας μαζί με το σύντροφο μας ένα σκοπό που αγαπάμε (Ναι! Τραγουδώντας).

Παράλληλα για να μειώσουμε τις πιθανότητες μόλυνσης μας από τον ιό αποφεύγουμε να επισκεπτόμαστε φαρμακεία, μανάβικα, super markets, τράπεζες ή άλλες υπηρεσίες. Παραγγέλνουμε τηλεφωνικά και φροντίζουμε  να μας φέρνουν τις αναγκαίες προμήθειες σε αγαθά και φάρμακα στο σπίτι μας και μάλιστα σε όσο πιο αραιά διαστήματα γίνεται, κάνοντας παραγγελίες που καλύπτουν τις ανάγκες μας για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. Αν  κάτι μας δυσκολεύει στη διαδικασία της παραγγελίας (π.χ. παραγγελία μέσω διαδικτύου ή καθυστερήσεις στην παραλαβή κάποιας παραγγελίας), ζητάμε βοήθεια από τα παιδιά μας ή άλλους συναισθηματικά κοντινούς συγγενείς ή φίλους (πρόσωπα αναφοράς).

Μια ίσως κρίσιμη λεπτομέρεια: Είναι δυνατό νοητικά προβλήματα, όπως προβλήματα μνήμης ή προσανατολισμού, να δυσχεραίνουν την κατανόηση των θεμάτων που έχουν να κάνουν με την πανδημία ή να δυσκολεύουν την υιοθέτηση κάποιων από τα μέτρα. Τούτο δε συνιστά άρνηση της πραγματικότητας. Σημαντική είναι η εφαρμογή των ανωτέρω οδηγιών και μέτρων, προκειμένου να είμαστε όλοι ασφαλείς. Η γνώση των λεπτομερειών της πανδημίας δεν εξυπηρετεί κάποια σκοπιμότητα. Ίσως απλούστεροι τρόποι όπως «ο γιατρός συνιστά» ή «μας το είπε ο γιατρός» ή «είναι εντολή της κυβέρνησης και της αστυνομίας» αποδειχτούν πιο αποτελεσματικοί. Παράλληλα υπενθυμίσεις των οδηγιών από αγαπημένα πρόσωπα εκτός του σπιτιού (π.χ. παιδιά ή εγγόνια) είναι δυνατό επίσης να διευκολύνουν την υιοθέτηση των μέτρων.

ΚΑΤΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ που δεν ξεχνάμε: Τα μέτρα που καλούμαστε να εφαρμόσουμε, μας υποδεικνύουν και όλα αυτά που συνεχίζουν να είναι στη διάθεση μας και μπορούν να μας δώσουν χαρά και να εμπλουτίσουν την καθημερινότητα μας την εποχή της  πανδημίας!!!

Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι:

 

Εγκλεισμός δε σημαίνει μοναξιά!

Οι δυνατότητες κοινωνικής αλληλεπίδρασης μοιάζουν περιορισμένες αυτές τις μέρες. Η ύπαρξη ενός δικτύου δικών μας ανθρώπων προσφέρει όμως ειδικά σήμερα ασφάλεια, στήριξη και σιγουριά. Στους δικούς μας ανθρώπους ανήκουν η οικογένεια, οι φίλοι, οι γείτονες, ο ιατρός μας. Η αναζήτηση και αποδοχή στήριξης και βοήθειας από αυτούς δε σημαίνει απώλεια της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας μας.

Φροντίζουμε να επικοινωνούμε με συγγενείς και φίλους τακτικά, ακόμα και κλείνοντας ραντεβού. Το τηλέφωνο είναι πάντα μια καλή λύση, αλλά… Αξίζει ίσως να δοκιμάσει κανείς και νέα μέσα επικοινωνίας: Αν έχετε στο σπίτι υπολογιστή,  smart phone ή tablet είναι χρυσή ευκαιρία να δοκιμάσετε κλήσεις με video όπως γίνεται για παράδειγμα με τα προγράμματα skype και viber. Οι κλήσεις με video είναι μια εμπειρία πολύ πιο κοντά στην άμεση επικοινωνία σε σχέση με το τηλέφωνο!

Η συμμετοχή σε ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα όπως για παράδειγμα το facebook συνιστά μια πρόκληση αλληλεπίδρασης με φίλους και γνωστούς ή ακόμα και άγνωστους ενδιαφέροντες ανθρώπους. Οργανισμοί όπως το «ΦΡΟΝΤΙΖΩ» που αναφέρονται στους ανθρώπους της 3ης ηλικίας είναι παρόντες σε αυτά τα δίκτυα, φέρνοντας σε επαφή άτομα με τις ίδιες ανησυχίες και προβληματισμούς και παρόμοιες εμπειρίες

Προσοχή!!! Επικοινωνία δε σημαίνει αναλωνόμαστε σε συζητήσεις που αφορούν αποκλειστικά την πανδημία και τον κορωνοϊό!!!

 

Εγκλεισμός δε σημαίνει  ανία!

Ακόμα και στις συνθήκες εγκλεισμού υπάρχουν πράγματα που απολαμβάνουμε και υποχρεώσεις που πρέπει να διεκπεραιώνονται.

Διαμορφώνουμε μια καινούργια καθημερινότητα. O προγραμματισμός των δραστηριοτήτων μας εξασφαλίζει την ισόρροπη κατανομή των υποχρεώσεων και των ευχάριστων ενασχολήσεων μέσα στην ημέρα. Φροντίζουμε, ακόμα και με τη χρήση ειδοποίησης από το κινητό τηλέφωνο μας να αλλάζουμε δραστηριότητες. Είναι κρίσιμο να μοιραζόμαστε αυτές τις δραστηριότητες, πάντα στο πλαίσιο των ενδιαφερόντων και των δυνατοτήτων (σωματικών, ψυχικών, νοητικών…) μας με τους συντρόφους ή τους οικείους μας.

  • Ακούμε μουσική που αγαπάμε
  • Τραγουδάμε
  • Περνάμε χρόνο στο μπαλκόνι ή στον κήπο μας φροντίζοντας γλάστρες και φυτά
  • Mαγειρεύουμε και «συγυρίζουμε» το σπίτι
  • Επικοινωνούμε με συγγενείς και φίλους
  • Διαβάζουμε, ακόμα και δυνατά για να μοιραζόμαστε στο ανάγνωσμα με τους οικείους μας
  • Παρακολουθούμε την αγαπημένη εκπομπή μας στη τηλεόραση
  • Παίζουμε τάβλι ή χαρτιά
  • Παρακολουθούμε ενδιαφέρουσες ταινίες
  • Τακτοποιούμε παλιές φωτογραφίες, περιοδικά ή βιβλία συζητώντας για αυτά
  • Επισκεπτόμαστε ενδιαφέρουσες ιστοσελίδες: Πολλά μουσεία ανά την υφήλιο είναι επισκέψιμα μέσω διαδικτύου (π.χ. μουσείο Guggenheim)
  • Καταγράφουμε παλιές αναμνήσεις σε video

Ας μη λησμονούμε πως τώρα ο χρόνος δεν πιέζει. Συνεπώς έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την κάθε στιγμή με όλες τις αισθήσεις μας.  Προσπαθούμε να επικεντρώνουμε την προσοχή μας, ελαχιστοποιώντας θορύβους ή σταματώντας παράλληλες δραστηριότητες. Φροντίζοντας ένα φυτό για παράδειγμα ας μυρίσουμε μαζί με το σύντροφο μας το ανασκαλεμένο χώμα. Ας νιώσουμε τον αέρα που «χτυπάει» τα πρόσωπα μας καθώς στεκόμαστε μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο. Ας απολαύσουμε από το μπαλκόνι μας το πως οι τελευταίες ακτίνες του δύοντα ήλιου φωτίζουν το βουνό ή τα νερά της θάλασσας.

 

Εγκλεισμός δε σημαίνει σωματική απραξία!

Προσπαθούμε να μείνουμε σωματικά δραστήριοι ασκούμενοι μέσα στο σπίτι. Με τον τρόπο αυτό αποφορτίζουμε την ανάγκη μας για κίνηση και άσκηση, αλλά βελτιώνουμε και τη διάθεση μας! Συνεργάτες του ΦΡΟΝΤΙΖΩ έχουν ενδιαφέρουσες προτάσεις σχετικά με τη σωματική άσκηση στο σπίτι στην εποχή της πανδημίας.

Ο περίπατος μία φορά την ημέρα δεν απαγορεύεται από τα έκτακτα μέτρα που καλούμαστε να υιοθετήσουμε. Χρειάζεται όμως να είμαστε προσεκτικοί σε αυτούς τους περιπάτους και να βαδίζουμε σε απόσταση τουλάχιστον δύο μέτρων μακριά από άλλους περιπατητές. Ας φροντίσουμε σε αυτούς τους περιπάτους να αφιερώσουμε την προσοχή μας σε κτίρια, δέντρα, φυτά, αγάλματα, μνημεία, ήχους που συνήθως, όταν η ζωή έχει τους κανονικούς ρυθμούς της, μας διαφεύγουν. Αν προβλήματα μνήμης ή προσανατολισμού ενδεχομένως δυσκολεύουν την τήρηση του ωραρίου επιστροφής στο σπίτι, καλό είναι η επιστροφή στο σπίτι να υποδεικνύεται από κάποια ειδοποίηση  ή μήνυμα στο κινητό και να έχει και κάποιο άλλο κίνητρο πέραν της εφαρμογής του προγράμματος π.χ. ένα γεύμα.

 

Εγκλεισμός δε σημαίνει «εγκλωβισμός» στα ζητήματα της πανδημίας!

H συνεχής ενημέρωση μέσω έκτακτων εκπομπών ή του διαδικτύου και η παραμονή μας μπροστά στην οθόνη δε βοηθά. Μάλλον εγκλωβίζει την προσοχή μας στο θέμα τα πανδημίας για το οποίο δε χρειάζεται να γνωρίζουμε λεπτομέρειες ιατρικής ή επιδημιολογικής φύσεως. Αφήνουμε τέτοιες λεπτομέρειες στην κρίση των ειδικών επιστημόνων. Η εφαρμογή των μέτρων αποφυγής της μόλυνσης και της διάδοσης του νέου ιού αρκεί. Τα υπόλοιπα μάλλον μας τρομοκρατούν και μας φοβίζουν. Γι’ αυτούς τους λόγους περιορίζουμε την παρακολούθηση των εξελίξεων που αφορούν την πανδημία σε μία ώρα ημερησίως. Προστατευόμαστε από την άσκοπη «υπερπληροφόρηση» ή ακόμα και πάραπληροφόρηση!!!

 

Δημιουργία πλάνου έκτακτης ανάγκης

Οι καιροί είναι πονηροί… Για κάθε ενδεχόμενο, δημιουργούμε μια λίστα τηλεφώνων που θα μας φανούν χρήσιμα σε περίπτωση ανάγκης, πχ. τηλέφωνο του συναισθηματικά πιο κοντινού συγγενούς ή φίλου (προσώπου αναφοράς) που θεωρούμε πως είναι σε θέση να μας συνδράμει δίχως περιορισμούς στην ώρα ή τη μέρα που θα ανακύψει η έκτακτη ανάγκη, τηλέφωνο οικογενειακού ιατρού, τηλέφωνο  ΕΚΑΒ, τηλέφωνο κοινωνικής υπηρεσίας του δήμου, τηλέφωνο «Φροντίζω». Συζητάμε ανοιχτά και εγκαίρως μέσα στην οικογένεια, με παιδιά και έμπιστους φίλους,  ποιος θα μας φροντίσει σε περίπτωση που οι συνθήκες στο σπίτι λόγω ασθένειας από το νέο ιό ή άλλη αιτία αλλάξουν.

Οι έκτακτες συνθήκες που βιώνουμε και ο εγκλεισμός μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση ή επιδείνωση συμπτωμάτων θλίψης, στεναχώριας, άγχους, ανησυχίας, ευερεθιστότητας σε ανθρώπους με προβλήματα μνήμης, συγκέντρωσης, προσανατολισμού κ.α. Δοκιμάζουμε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα συμπτώματα με τις δραστηριότητες που αναφέρθηκαν παραπάνω. Εάν οι προσπάθειες δεν καρποφορήσουν καλούμε στο τηλέφωνο το ψυχίατρο ή νευρολόγο που μας φροντίζει, συζητάμε το πρόβλημα και αναζητούμε λύσεις.

Αν κάποιος στο σπίτι ασθενήσει και εμφανίζει έστω και πολύ ήπια συμπτωάμτα βήχα ή καταρροής καλό είναι να ετοιμαστεί εγκαίρως μια τσάντα με πιζάμες, οδοντόβουρτσα, τη λίστα φαρμάκων που λαμβάνει και τηλέφωνα προσώπων αναφοράς, καθώς και ό,τι άλλο κρίνεται σκόπιμο. Στόχος αυτής της προετοιμασίας είναι να αποφευχθεί η πίεση και ο πανικός στην περίπτωση που κριθεί αναγκαία κάποια στιγμή η μεταφορά στο νοσοκομείο.

Αν κάποιος στο σπίτι εμφανίσει συμπτώματα βήχα, πονόλαιμου, πυρετού, καταρροής, δύσπνοιας, καταβολής επικοινωνούμε ΑΜΕΣΩΣ με τον οικογενειακό ιατρό μας! Δεν πάμε στο νοσοκομείο ή σε κάποιο ιατρείο! Εάν η κατάσταση επιδεινώνεται καλούμε το ΕΚΑΒ! Επιβάλλεται αυστηρή αύτο-απομόνωση. Μένουμε αποκλειστικά στο σπίτι, δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να μας επισκεφθεί. Η τροφοδοσία μας με φάρμακα και αγαθά γίνεται μέσω παραγγελιών δίχως να έλθουμε σε άμεση επαφή με το άτομο που παραδίδει την παραγγελία. Για το συντονισμό της όλης προσπάθειας ζητάμε βοήθεια από το πρόσωπο αναφοράς!!! Αν ασθενήσει το πρόσωπο που μας στηρίζει στη διαχείριση της καθημερινότητα μας και πάλι απευθυνόμαστε στο πρόσωπο αναφοράς για στήριξη και επίλυση του προβλήματος.

 

Αντί επιλόγου

Η περίοδος που διανύουμε είναι αναμφίβολα δύσκολη. Στενεύει το χώρο μας, αλλά «απλώνει» το χρόνο μας. Ευτυχώς η ιατρική και νοσηλευτική επιστήμη με τα όπλα τους και την πρόοδο τους είναι σε θέση να απαλύνουν εν πολλοίς τον πόνο που προκαλεί η πανδημία. Η υπομονή, η προσοχή και η αισιοδοξίας είναι τούτες τις ώρες ίσως οι πιο χρήσιμες ιδιότητες! Ας μη βλέπουμε μόνο τη μια πλευρά του νομίσματος (τους περιορισμούς). Ας απολαύσουμε και την άλλη όψη του, όπως είναι για παράδειγμα ο επιβραδυμένος («απλωμένος») χρόνος και οι ευκαιρίες που μας δίνει για νέες εμπειρίες, κυρίως μέσω εφαρμογών του διαδικτύου, αλλά και πιο ενσυνείδητης διαχείρισης της καθημερινότητας μας!

 

Για το «Φροντίζω»

Πάνος Αλεξόπουλος, επ. καθηγητής Ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών

Επιστημονικός συνεργάτης του κοινοφελούς Σωματείου «Φροντίζω»

9 Aπριλίου 2020

IMA Coffee Break 8 – Dr. Panagiotis Alexopoulos – Department of Psychiatry of School of Medicine

IMA Coffee Break 8 – Dr. Panagiotis Alexopoulos – Department of Psychiatry of School of Medicine

By InterMediaKT

23 Aπριλίου 2020

Πασαδόροι και βαστάζοι σε συνθήκες εγκλεισμού

Ο κατ’ οίκον περιορισμός δύναται να αποδειχθεί ευεργετικός και σε τομείς πέραν της καθυστέρησης της διάδοσης του νέου κορωνοϊού. Μπορεί να έχει καθαρτήριες επιδράσεις στις στενές σχέσεις μας. Στο ομώνυμο μυθιστόρημα της, η κ. Αθηνά Κακούρη σημειώνει πως οι άνθρωποι στον κόσμο αυτό διακρίνονται  στους πασαδόρους και στους βαστάζους: «οι πασαδόροι περνούν μια ζωή να πασάρουν τις υποχρεώσεις στους άλλους. Οι βαστάζοι να τις δέχονται υπομονετικά στους ώμους τους».  H υπομονή όμως βαθμιαία εξαντλείται και δίνει τη θέση της στην ταλάντωση ανάμεσα στο θυμό και την αποξένωση. Δεν υπάρχουν ακόμα εμπειρικά δεδομένα σχετικά με τις συνέπειες της πανδημίας στις ανθρώπινες σχέσεις. Είναι πιθανό, αυτό το διάστημα της απομόνωσης, οι σχέσεις μας με τους οικείους μας να δοκιμαστούν, λόγω της συνεχούς τριβής μας μαζί τους, του φόβου, αλλά και του  «επιβραδυμένου χρόνου».   Αρνητικά συναισθήματα συνδεόμενα με το «κουβάλημα» υποχρεώσεων  που «πασαρίστηκαν» άλλοτε, αναδύονται σήμερα και αξιώνουν μια κάποια επεξεργασία…

Οι συνθήκες είναι εν δυνάμει ιδανικές για μια τέτοια διαδικασία. Ο εγκλεισμός εξασφαλίζει, έστω και ακουσίως, στιγμές επιστροφής στον εαυτό μας. Ευνοούνται με τον τρόπο αυτό η ενδοσκόπηση και ο αναστοχασμός για λάθη, παραλείψεις  ή (αμφιλεγόμενες) επιλογές. Για τις τελματωμένες σχέσεις στις οποίες το στοίχημα έχει προ πολλού  χαθεί, ο εγκλεισμός οδηγεί στην κορύφωση των εντάσεων ή/και στην επίταση της αποξένωσης.  Δρα καταλυτικά στη συνειδητοποίηση πως οι διαμορφωμένες, ψυχοφθόρες πια, ισορροπίες δεν μπορούν να αλλάξουν.  Δρομολογείται έτσι συνειδητά η ρήξη. Από την άλλη πλευρά, σε σχέσεις που διατηρούν κάποια δυναμική, αν η απομόνωση στο σπίτι αξιοποιηθεί, μπορεί να ανοιχτούν  δίαυλοι επικοινωνίας  σχετικά με εκκρεμότητες του παρελθόντος, που στοιχειώνουν το παρόν. Ίσως με αυτό τον τρόπο ανοίξουν δρόμοι που θα επιτρέψουν την υπέρβαση του μοτίβου βαστάζου-πασαδόρου.

Ο κατ’ οίκον περιορισμός είναι εργαστήριο ριζικών τομών και αναμόρφωσης σχέσεων. Η απελευθέρωση μας από σχέσεις βαρίδια και η διαμόρφωση σχέσεων αλληλοκατανόησης και αλληλοπεριχώρησης είναι η μελλοντική ασπίδα μας έναντι των δυσχερειών που θα ακολουθήσουν την πανδημία. Τότε θα πρέπει να δημιουργήσουμε, δε θα έχουμε την «πολυτέλεια» του επιβραδυμένου χρόνου, ούτε τη διαρκή εγγύτητα με τους οικείους μας. Ας αδράξουμε σήμερα την ευκαιρία και ας δουλέψουμε τις σχέσεις μας.  «Ο κίνδυνος ελλοχεύει παντού. Το ίδιο και η σωτηρία» (Δημήτρης Κάββουρας, Οι Μέρες,   Εύθετος χρόνος).

Π. Κ. Αλεξόπουλος

Επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών

Υφηγητής ψυχιατρικής και ψυχοθεραπείας Τεχνικού Πανεπιστημίου Μονάχου

“Πελοπόννησος της Κυριακής”, 5η (κορωνο-) Απριλίου 2020

Κόντρα στην αυθόρμητη πορεία των πραγμάτων

“Kάνουμε πολιτική ενάντια στην αυθόρμητη πορεία των πραγμάτων…”

Enrico Berlinguer