Η αξιωματική αντιπολίτευση προσπάθησε να αναδείξει ως ανακολουθία του πρωθυπουργού τις προσπάθειες στήριξης εν μέσω πανδημίας με πόρους και προσωπικό του εθνικού συστήματος υγείας (ΕΣΥ). Η Αριστερά ανιχνεύει σε αυτή την επιλογή μια ιδεολογική υπαναχώρηση του θιασώτη των συμπράξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στο χώρο της υγείας και πιστού στα φιλελεύθερα προτάγματα της ανοιχτής κοινωνίας Μητσοτάκη
Πίστη στο φιλελευθερισμό και στην ανοιχτή κοινωνία σημαίνει ανοιχτότητα και ευελιξία στην αναζήτηση λύσεων στα προβλήματα που ταλανίζουν τους πολίτες. O συνεπής φιλελεύθερος ταγός αναζητά αποτελεσματικές λύσεις πέρα από ετοιμοπαράδοτες δογματικές βεβαιότητες. Επιπλέον, τις επιλογές του τις αξιολογεί τακτικά, προκειμένου να αναπροσαρμόζει τη στρατηγική του και να τη διορθώνει εν πορεία. Η δυσκαμψία και ο δογματισμός δε συνιστούν καλούς συμβούλους σε μια τέτοια διαδικασία.
Δεν είναι καινοφανής η ανοιχτότητα και η ευελιξία στη χρήση μέσων αντιμετώπισης των εκάστοτε προβλημάτων για την ελληνική Κεντροδεξιά. Ας ανατρέξει κάποιος στη «σοσιαλμανική» απάντηση του Παναγή Παπαληγούρα και του Κωνσταντίνου Καραμανλή στις συνέπειες της πετρελαϊκής κρίσης του 1973 ή και ακόμα παλιότερα, στις ιδεολογικές ρίζες αυτής της παράταξης. Οι τολμηρές προτάσεις του Δημητρίου Γούναρη στα πλαίσια της συνταγματικής αναθεώρησης εν έτει 1921 για την ισοπολιτεία των γυναικών, τη σύσταση συμβουλίου παραγωγικών τάξεων με νομοπαρασκευαστική αρμοδιότητα και για την υιοθέτηση στοιχείων άμεσης δημοκρατίας (τακτικά δημοψηφίσματα) σκιαγραφούν μια ανοιχτότητα αληθινά πρωτόγνωρη και απροσδόκητη για την εθισμένη στο δογματισμό και την ακαμψία Αριστερά.
Η ευελιξία της φιλελεύθερης σκέψης και πράξης συγκεφαλαιώνεται σε μια κοφτερή αποστροφή του Ευάγγελου Αβέρωφ σε κομματική συνδιάσκεψη στο Ρίο στη μακρινή και δύσβατη για τους φιλελεύθερους δεκαετία του 1980: «Τι είμαστε; Στα εθνικά θέματα Δεξιοί! Στα οικονομικά, Κεντρώοι. Στα κοινωνικά, Αριστεροί!». Δεν ήταν εκείνη η αποστροφή, ούτε η σημερινή επιλογή ενίσχυσης του ΕΣΥ εν μέσω πανδημίας, ούτε τα ανωτέρω εμβληματικά ιστορικά παραδείγματα ενδείξεις ένδειας ιδεών, ιδεολογικού «ξεχειλώματος» ή λαϊκισμού. Είναι ρεαλισμός. Είναι πίστη στο Ποππερικό απόφθεγμα «η ζωή είναι επίλυση προβλημάτων». Είναι πίστη στον ανοιχτό διάλογο που στοχεύει σε λύσεις ικανές να οδηγήσουν σ’ ένα καλύτερο αύριο.
Π. Κ. Αλεξόπουλος
“Πελοπόννησος”, 20.05.2020