Η θεωρία περί της σκεπτόμενης μειοψηφίας του 3-4% που κάνει δίχως εξαρτήσεις την επιλογή της σε κάθε εκλογική αναμέτρηση κρίνοντας το αποτέλεσμα μάλλον δεν ισχύει για την παρούσα αναμέτρηση- ορόσημο του ευτελισμού του πολιτικού συστήματος και της αποπολιτικοποίησης της ζωής (ανούσια προσφυγή στις κάλπες εν μέσω θέρους και κακοποίηση της ευελιξίας του συντάγματος κλπ). Αυτό φαίνεται τουλάχιστον να υποδηλώνει η στρατηγική του Γ. Παπανδρέου στους τηλε-μονολόγους της δήθεν τηλεμαχίας. Ο Κ. Καραμανλής έκλεισε το μάτι στη λεγόμενη σκεπτόμενη μειοψηφία προβάλλοντας τον εαυτό του ως συνετό κυβερνήτη με λάθη και παραλείψεις και ταυτόχρονα χτύπησε τη γροθιά στο τραπέζι με ένα σημιτικής αισθητικής δίλημμα “αυτοδυναμία ή νέες εκλογές”, δείχνοντας στους φλερτάροντες με τον Λ.Α.Ο. λόγω ιδεολογικοπολιτικής αντίληψης ή με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. λόγω κοινωνικών ανησυχιών ή «υπερβατικής» αισθητικής (στην Ελλάδα της ιδεολογικής και πολιτισμικής μονοκρατορίας της αριστεράς ζούμε άλλωστε…) ποιος είναι το αφεντικό του μαντριού/ σπιτιού. Ο Γ. Παπανδρέου κατήγγειλε με πάθος τις παθολογίες της λειτουργίας ενός κράτους που το κόμμα και η οικογένεια του (γιατί αναφέρθηκε και σε αυτή) έχτισε τα τελευταία τριάντα χρόνια, λες και μπήκε στη πολιτική χτες και δεν έχει μερίδιο για το κατάντημα αυτού του τόπου. Πέρα από τις καταγγελίες ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ μίλησε –και εδώ είναι το ενδιαφέρον- για τον άλλο δρόμο που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση του. Δίχως επεξηγήσεις, δίχως περισσότερες λεπτομέρειες, δίχως συγκεκριμένες προτάσεις και τρόπους λύσεων πέρα από τα οράματα και τις ιδέες ο άλλος δρόμος έμεινε ομιχλώδης και ασαφής, θυμίζοντας τον άλλο δρόμο του Ευρωκομμουνισμού της δεκαετία του ’70…Είναι μια τέτοια ρητορεία θελκτική για τη σκεπτόμενη μειοψηφία; Μάλλον όχι. Ήταν σαφές όμως πως ο Γ. Παπανδρέου πολιτεύθηκε στα πλαίσια της συζήτησης στοχοκατευθυνόμενα. Ήξερε τι ήθελε και ήταν καλά προετοιμασμένος. Τι σημαίνει η στάση αυτή του αρχηγού του ΠαΣοΚ; Δύο ενδεχόμενα: Ή ήθελε να τσιμεντοποιήσει τη παραδοσιακή βάση του κόμματος του γύρω του με το βλέμμα στραμμένο στις προκλήσεις τις επόμενης μέρας, θεωρώντας τη μάχη για της σκεπτόμενη μειοψηφία χαμένη και κατά συνέπεια δεδομένη την ήττα στις εκλογές ή το επικοινωνιακό του επιτελείο και ο ίδιος πιστεύουν πως οι καταστροφές στη δυτική Πελοπόννησο δημιουργούν ένα νέο σκηνικό κινητικότητας παραδοσιακά σε ένα κόμμα ενταγμένων ψηφοφόρων, τους οποίους προσπαθεί με κούφια λόγια και όμορφα συνθήματα εκθέσεως ιδεών να ρυμουλκήσει στη πλευρά του…
-Αλαφροΐσκιωτε καλέ για πες απόψε τι ‘δες;
-Νύχτα γεμάτη θαύματα, νύχτα γεμάτη μάγια (Δ. Σολωμός, «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι»)
Dr. med. Π. Αλεξόπουλος
¨Πελοπόννησος¨, 8 Σεπτεμβρίου 2007