Στην Κατερίνα Κουρινάκη, ταπεινό αντίδωρο
Του Δρ. Π.Κ. Αλεξόπουλου, Ιατρού
Η χώρα βρίσκεται σήμερα σε μια πρωτόγνωρη δίνη. Παρότι η πλειονότητα των πολιτών αναγνωρίζει την αναγκαιότητα ριζικών αλλαγών, λίγοι είναι αυτοί που πασχίζουν να αναμορφώσουν τις αποστεωμένες δομές και τις αρτηριοσκληρυντικές αντιλήψεις στο χώρο εργασίας τους, στην πόλη ή στη γειτονιά τους. Οι περισσότεροι προσμένουν τη μεγάλη, ριζική αλλαγή, την επανάσταση, αγνοώντας πως οι εποχές των συλλογικών ουτοπιών και των επαναστάσεων έχουν (ευτυχώς) παρέλθει ανεπιστρεπτί αφήνοντας πίσω τους εκατόμβες νεκρών, ολοκληρωτισμούς, βία, μίση και ανθρωπιστικές κρίσεις.
Τη λύση τούτες τις ώρες της κρίσης και της παρακμής δεν θα την απεργαστούν οι άλλοι… Ευτυχώς! Τα χαρακώματα και το πολεμικό μέτωπο εντοπίζονται σήμερα στο μικροπεριβάλλον του κάθε ενεργού πολίτη. Εκεί κρίνεται η έκβαση του στοιχήματος της κοινωνικής αλλαγής, της φυγής προς τα εμπρός, προς μια Ελλάδα της δημιουργίας! Οι επιτυχείς προσπάθειες μικρών αλλαγών στο εδώ και στο τώρα θα οδηγήσουν στην αναμόρφωση του παρόντος, στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης, στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και των πανεπιστημίων. Η επιτυχία τέτοιων προσπαθειών προϋποθέτει εργατικότητα, στρατηγική σκέψη, φιλοπονία, αγωνιστικότητα, ευέλικτες τακτικές, κόπο, αξιοποίηση όλων των ευκαιριών, επιμονή και υπομονή! Τέτοιες κινήσεις βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη…
Τις τελευταίες εβδομάδες το Κέντρο εκπαίδευσης Τεχνικού (ΚΕΤΧ) του Ελληνικού Στρατού συγκέντρωσε τους προβολείς της δημοσιότητας λόγω τροποποίησης του χαρακτήρα του. Η αλλαγή αυτή αντιμετωπίστηκε από το τοπικό δημοσιογραφικό και πολιτικό δυναμικό ως έχουσα αρνητικές συνέπειες για την οικονομική ζωή της πόλης. Την ίδια περίοδο μια ελπιδοφόρα πρωτοβουλία νέων επιστημόνων βρισκόταν σε εξέλιξη στον ίδιο χώρο. Η διεπιστημονική ομάδα οπλιτών (ιατρών, φαρμακοποιών, βιολόγων, ψυχολόγων) του ΚΕΤΧ εντόπισε το κενό που υπάρχει στην γνώση των παραγόντων που επηρεάζουν τη προσαρμογή των νεοσυλλέκτων στη στρατιωτική ζωή και εκδήλωσε ενδιαφέρον να τους μελετήσει.
Η περίοδος της προσαρμογής είναι έντονα ψυχοπιεστική, αφού ο νεοσύλλεκτος καλείται σε ισχνό χρονικό διάστημα να αλλάξει τρόπο ζωής, να εγκαταλείψει συνήθειες, να αποστασιοποιηθεί από συγγενείς και φίλους και να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις απαιτήσεις της μονάδας του. Σε πείσμα της γενικευμένης παθητικότητας και νωθρότητας η ομάδα των οπλιτών ανέλαβε εθελοντικά σε συνεργασία με την επικεφαλή της υγειονομικής υπηρεσίας του ανωτέρου στρατοπέδου και με την υποστήριξη της Ψυχιατρικής Κλινικής και του Εργαστηρίου Γενικής Βιολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών το σχεδιασμό, την οργάνωση και τη πραγματοποίηση μιας επιστημονικής μελέτης στο κέντρο νεοσυλλέκτων του 2/39 Συντάγματος Ευζώνων στο Μεσολόγγι, με σκοπό την ανίχνευση του ρόλου ενός αριθμού γονιδίων στη προσαρμογή των νέων στρατιωτών στο στρατιωτικό βίο.
Τα προσκόμματα και οι αντιξοότητες που προέκυψαν ήταν πολλές. Το νέο και καινοτόμο προκαλεί πάντα επιφυλάξεις, φόβο και κινητοποιεί δυνάμεις αδράνειας, ειδικά εντός δομών με εμπεδωμένες και στατικές συμπεριφορές. Η εμμονή στον στόχο, η αποφασιστικότητα, η αταλάντευτη πίστη της ομάδας στη σημασία των αποτελεσμάτων για τη ποιότητα ζωής των νεοσυλλέκτων, η φιλοδοξία της να κάνει το ποιοτικό άλμα προς τη δημιουργία και να διαρρήξει το πέπλο της απελπισίας που καθημερινά υφαίνουν τα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής ενημέρωσης αλλά και η καταλυτική και πολυεπίπεδη παρέμβαση του διοικητή του ΚΕΤΧ ταξίαρχου κ. Θ. Μπερέτη οδήγησαν στην υπέρβαση των εμποδίων, στην επίλυση των προβλημάτων και στην επιτυχή διέλευση της γραφειοκρατικής στενωπού.
Ο χρόνος της στρατιωτικής θητείας μεταλλάχθηκε βαθμιαία σε περίοδο επιστημονικής γονιμότητας και ερευνητικών αναζητήσεων. Μια περίοδος που συνήθως για τους στρατευμένους χαρακτηρίζεται από πνευματική νωχελικότητα και αδιαφορία απέκτησε χαρακτηριστικά οδυσσεϊκής περιπέτειας. Η οκνηρία ανατράπηκε με ιδέες, μεράκι και κέφι. Οπλίτες συναφών επιστημών που πληροφορήθηκαν τη κινητικότητα εκδήλωσαν έντονο ενδιαφέρον και τη πρόθεση τους να στρατευθούν στη προσπάθεια.
Δυστυχώς λίγες μόνο ημέρες πριν τη διενέργεια της μελέτης η ομάδα κλήθηκε να αντιμετωπίσει νέες γραφειοκρατικές αντιξοότητες. Η δυναμική της όμως δεν εξαντλήθηκε. Η αγωνιστικότητα και η ικανότητα της να αναπροσαρμόζει ταχύτατα, ευέλικτα και επιτυχώς τον προγραμματισμό και τη στρατηγική της, παρακάμπτοντας εμπόδια και δυσκολίες, δεν κάμφθηκαν. Η ομάδα απάντησε θετικά στις προκλήσεις και την κρίσιμη ώρα ήταν σε θέση να κινητοποιήσει και να ευαισθητοποιήσει τους νεοσυλλέκτους του ανωτέρου κέντρου εκπαιδεύσεως προκειμένου να δώσουν την συγκατάθεσή τους και να συμμετέχουν στη μελέτη, συλλέγοντας στοιχεία που ίσως αποτελέσουν στέρεη βάση εξέλιξης νέων στρατηγικών προσέγγισης των νεοσυλλέκτων.
Τα ανωτέρω εύγλωττα υπαινίσσονται ότι η χώρα παρά το κλίμα απαισιοδοξίας, απελπισίας και παραίτησης που κυριαρχεί, έχει τις επιστημονικές, πνευματικές, τεχνολογικές και οικονομικές (βλ. ναυτιλία) δυνάμεις πρωτοπορίας για να οδηγηθεί σε ένα μέλλον δημιουργίας και προόδου. Αρκεί ο ελληνικός δημόσιος τομέας να επιτρέψει την απελευθέρωση των αναπτυξιακών δυνάμεων της χώρας και να πάψει επιτέλους να συνιστά τροχοπέδη! Αρκεί οι ενεργοί πολίτες να κάνουν το χρέος τους έναντι της πατρίδας και της κοινωνίας. Αρκεί να επανεύρουμε το «εμείς» του Μακρυγιάννη και να αποστασιοποιηθούμε από το «εγώ» της επίπλαστης ευδαιμονίας και της καταναλωτικής αμετροέπειας των περασμένων δεκαετιών. Αρκεί να συναισθανθούμε το ρόλο μας στην ιστορία και να παλέψουμε να γίνουμε καλύτεροι στο δικό μας εδώ και τώρα… Τότε η αναγέννηση θα είναι απλώς το αποτέλεσμα ενός εκρηκτικού μίγματος αγωνιστικότητας και πάθους για δημιουργία!
«Όσοι νιώθουν ότι οι ώρες της ιστορίας χτυπάνε βαθιά μέσα τους δεν έχουν ανάγκη να το δείχνουν και να παρασταίνουν τον ωροδείκτη της ιστορίας. Γύρω μου ένιωσα σήμερα την «αλήθεια» ενσαρκωμένη σε ανθρώπους που ξέρουν ότι η δουλειά τους είναι ιερή. Δεν ξιπάζονται. Είναι ταπεινοί. Ταπεινοί και δυνατοί» (Παναγιώτης Κανελλόπουλος).
“Πελοπόννησος”, 11 Σεπτεμβρίου 2011
www.thebest.gr, 27 Σεπτεμβρίου 2011