Του Δρ. Π.Κ. Αλεξόπουλου, Ψυχιάτρου
Στον Ανδρέα και τον Τάσο
Το ρήγμα φαίνεται να βαθαίνει. Σχέσεις ψυχραίνονται. Οι κλειστές τράπεζες, ο φόβος του αγνώστου, το δημοψήφισμα και η οικονομική αβεβαιότητα μας έχουν απορροφήσει και απειλούν να λιώσουν στις αυξημένες θερμοκρασίες που έχουν δημιουργήσει σχέσεις και φιλίες χρόνων. Ας προσέξουμε λιγάκι παραπάνω τούτες τις ώρες της έξαψης και του “ηλεκτρισμού”. Το δημοψήφισμα διεξάγεται και τελειώνει την Κυριακή. Οι πολίτες, είτε με το ΝΑΙ, είτε με το ΟΧΙ του αποτελέσματος, είναι υποχρεωμένοι από Δευτέρα να πορευθούν μαζί. Ας το έχουμε στο νου μας. Η δημοκρατία έχει κανόνες. Ένας από αυτούς είναι ο σεβασμός της βούλησης της πλειοψηφίας και η γόνιμη εγκόλπωση των όποιων εκλογικών αποτελεσμάτων στις προσωπικές και ατομικές στρατηγικές μας. Για να είμαστε σε θέση να λειτουργήσουμε από την Κυριακή το βράδυ δημοκρατικά, απαιτείται τούτη την ώρα διάκριση, μέτρο και επιμονή στη μετριοπάθεια· άλλωστε ως άνθρωποι έχουμε μόνο μερική εποπτεία του πολύπλοκου περιβάλλοντος μας. Ας το γράψουμε λίγο πιο απλά. Το ΟΧΙ ή το ΝΑΙ θα το κουβαλάμε όλοι στις πλάτες μας από Δευτέρα. Στα δύσκολα χρόνια που θα πορευόμαστε με το αβάσταχτο βάρος του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ στις πλάτες μας μέσα στο λιοπύρι της ένδειας και της ανάγκης, ας μπορούμε τουλάχιστον να απολαμβάνουμε τις σχέσεις μεταξύ μας, την ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Η ψυχοσύνθεση του λαού μας είναι επιρρεπής στα διχαστικά πάθη και τις ακρότητες. Ποιος άλλος λαός βυθίστηκε σε εμφύλιο σπαραγμό μετά τη λαίλαπα του Β’ παγκοσμίου πολέμου; Κανείς, παρότι και σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα η Ιταλία, υπήρχε ισχυρό αριστερό παρτιζανικό κίνημα, το οποίο όμως “συμβιβάστηκε” με την πολιτική συμπίεσή του στα πλαίσια των γεωπολιτικών ισορροπιών της εποχής δίχως εμφύλια αναμέτρηση. Ας επιδείξουμε μέτρο και σύνεση. Ας σιωπήσουμε και ας ακολουθήσουμε το δρόμο της μεσότητας, προκειμένου να μη γκρεμίσουμε και άλλες γέφυρες μεταξύ μας… Ας διαφυλάξουμε την ενότητα ως κόρη οφθαλμού!
“Πελοπόννησος”, 03 Ιουλίου 2015