Του Γιώργου Βλαντή, Επιστημονικού Συνεργάτη της Έδρας Ορθόδοξης Συστηματικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου και της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου
Εφ’ όρου ζωής κήρυττε τον Αμνό του Θεού μετουσιώνοντας τον ευαγγελικό λόγο σε ρηξικέλευθες πράξεις απλόχερης αγάπης και νηφάλιας τόλμης. Ανέστησε την καθημαγμένη από τον πόλεμο κρητική επαρχία του οικοδομώντας από το μηδέν ένα απαράμιλλο δίκτυο φιλανθρωπικών ιδρυμάτων. Ζώντας ο ίδιος σε έσχατη, όσο και συνεπή πενία, πρόσφερε τροφή και στέγη σε χιλιάδες παιδιών και γερόντων. Χάριζε στο ποίμνιό του ρίζες και μέλλον, δημιουργώντας μεθοδικά και γενναιόδωρα πλήθος θέσεων εργασίας. Έγραψε πολλά και πολύτιμα κείμενα. Αντιστάθηκε αποφασιστικά στην επτάχρονη δικτατορία -και κινδύνευσε. Συμπαραστάθηκε στον ταλαιπωρημένο Ελληνισμό της Γερμανίας ως ο επί σχεδόν δεκαετία ποιμένας του. Υπηρέτησε οραματικά και άφοβα την οικουμενική ιδέα, καταθέτοντας μαρτυρία μιας ελεύθερης, αφαλκίδευτης Ορθοδοξίας. Δώρισε στο κατεστημένο της εκκλησιαστικής γραφειοκρατίας μια από τις ελάχιστες, πλην όμως οδυνηρές, ταπεινωτικές ήττες του. Από σήμερα η Εκκλησία, ιδίως βλέποντάς την από τη σκοπιά της Κρήτης, λάμπει ακόμη πιο νικηφόρα απέναντι στο θάνατο. Από φέτος ο παππούς Ειρηναίος θα γιορτάζει από τον ουρανό την Ανάσταση…