Με αφορμή μια φωτογραφία «τραβηγμένη» από το Θοδωρή Δάσιο- Ταπεινό αντίδωρο στις κοινές ανησυχίες και έγνοιες μας…
«Όλες οι ιδεολογίες είναι παγίδες που κάνουν τον άνθρωπο να γίνεται μάζα, να χάνει την αίσθηση του ατομικού εαυτού του, να κυνηγάει το αόριστο και τ’ άφταστο, ν’ αδιαφορεί για τις συγκεκριμένες πράξεις του, να σκοτώνει και να σκοτώνεται για να πάει στον Παράδεισο, να γίνεται Κάιν για να εκτελέσει το ιδεολογικό καθήκον του, να καταπατεί τις δέκα εντολές για να εκπληρώσει την ενδέκατη, την υπερβατική και ανύπαρκτη…» «Ο Πόλεμος και το Μέλλον»
Ο ακαδημαϊκός και πρώην υπουργός κ. Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος για τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο κατά τα αποκαλυπτήρια της προτομής του στις 25.11.2012 εν Αθήναις:
«Σεβαστέ και αγαπητέ Καθηγητά μου,
Υπήρξες ο κορυφαίος ευγενής της ελληνικής πολιτικής πολιτικής στον 20ό αιώνα. Υπήρξες και ο κορυφαίος της γενιάς σου λειτουργός του πνεύματος. Ως πολιτικός, είτε βουλευτής, είτε υπουργός, είτε πρωθυπουργός, έδρασες με άκρα εντιμότητα και με ανιδιοτέλεια και υπήρξες ανένδοτος πρόμαχος της πολιτικής ελευθερίας. Υπήρξες καθηγητής πανεπιστημίου χαρισματικός. Εργάσθηκες με τη γραφίδα ηρωϊκά, δίχως φειδώ των ψυχικών σου δυνάμεων και μεγαλούργησες ως συγγραφέας. Έφυγες από τη ζωή πνευματικά βαθύπλουτος και υθικά περίβλεπτος… Ευτύχησα να είμαι ο πρώτος ή μάλλον ο σύμπρωτος με δύο άλλους μαθητής σου όταν άρχισες να διδάσκεις ως υφηγητής. Με την ιδιότητα αυτή προπάντων, αλλά και ως πρώην πρόεδρος της Ακαδημίας, της οποίας υπήρξες αριπρεπέστατο μέλος, και ως πρώην υπουργός παιδείας, προβαίνω με βαθύβλητη ευλάβεια στην άρση της ελληνικής σημαίας, ηθικής σκέπης του ανδριάντος σου, και αποκαλύπτω προς τους Πανέλληνες την αγαλμάτινη μορφή της προσωπικότητας σου, εμπνευστική προς μεγαλουργία ενάρετη». Πηγή: Νέα Ευθύνη, Περιοδικό Ελευθερίας και Γλώσσας, Τεύχος 15, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2013
Ο Παναγι
ώτης Κανελλόπουλος υπήρξε ο πολυμαθέστερος πρωθυπουργός του 20ού αιώνα. (Literary Times, 1977). Εκείνο που με συγκλονίζει στη πορεία του είναι -ανάμεσα σε πολλά- η ετοιμότητα του για τη μεγάλη θυσία, δίχως συμβιβασμούς και παζαρέματα. Αυτή η ετοιμότητα για τη μεγάλη θυσία που εξέλιπε από τον τόπο μας τα τελευταία 30 έτη. Πάνε πολλά χρόνια από την εποχή που ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος επέλεγε να τίθεται με το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε επικεφαλής της πομπής που διέτρεχε το μέτωπο από άκρη σε άκρη την εποχή της κομμουνιστικής ανταρσίας αψηφώντας τις ναρκοθετημένες οδούς… Και πάνε ακομα περισσότερα χρόνια από τότε που ως πληρεξούσιος της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας κατέφθασε ολομόναχος με μόνο του όπλο το ηθικό κύρος του στην Πελοπόννησο δίχως να σκιαχθεί «όλα τα σάπια λεμόνια του Μωριά που τον περίμεναν» σύμφωνα με τις προβλέψεις συναδέλφου του στην κυβέρνηση, όπως μαρτυρεί ο Γιώργος Σεφέρης…
Προκήρυξη της 25ης Σεπτεμβρίου 1944 που κυκλοφόρησε εν Πάτραις επί τη αφίξη του πληρεξούσιου της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (διατηρώ την ορθογραφία του πρωτοτύπου)
Στον Παναγιώτη Κανελλόπουλου
Στον άνθρωπο τον ανώτερο
Στον άνθρωπό τον τίμιο και ακέραιο που απαρνήθηκε θέσεις τιμές και αξιώματα
γιατί δεν θέλησε να κάνει αβαρία στην συνείδησι του
Στον άνθρωπο που μπρος στο συμφέρον και τις δύσκολες στιγμές του έθνους δεν
ολιγώρησε να προσφέρη τις υπηρεσίες του και τον εαυτό του
Στον άνθρωπο που σαν εύορκος και συνειδητός στρατιώτης παραμέρισε κάθε
εγωϊσμό και φιλοδοξία για να υπηρετήσει την πατρίδα του και τον βασιλέα του όταν του το επέβαλλε το χρέος του στο έθνος
Σ΄αυτόν προσατενίζει σήμερα όλος ο υγειώς σκεπτόμενος λαός
Σ΄αυτόν με εμπιστοσύνη και πίστη όλοι θα υποταχθούμε
Σ΄αυτόν ο λαός της Πελοποννήσου και κυρίως η πόλις μας η ιδιαίτερη πατρίδα του
αναθέτει εν λευκώ της εμπέδωση της ασφάλειας της τάξεως και της ησυχίας του τόπου
καλώς να έλθει ο μέγας ανατέλλων αστήρ το καύχημα της Πάτρας
«Φοίνιξ» Πηγή: Παναγιώτης Κανελλόπουλος (1902-1986) Χρήστος Αθ. Μούλιας
«Η Ελλάδα μας ραγίζει. Όλα τα είχε πάθει, αλλά έμενε ακέραιο το γυαλί της ηθικής ακεραιότητα της. Είχε γίνει μάλιστα κρύσταλλο. Τώρα ραγίζει και τούτο. Δεν λέω ποιος είναι υπεύθυνος. Όταν η μοίρα φτάνει σε τέτοια τραγικότητα δεν ρωτάς για ευθύνες…» “Ημερολόγιο Κατοχής”