Η κρίση που ταλανίζει την πατρίδα μετά από δεκαετίες ψευδεπίγραφης και κίβδηλης ευημερίας με δανεικά από τις Βρυξέλλες και τις επόμενες γενιές έχει δημιουργήσει ένα κλίμα αβεβαιότητας, ανασφάλειας και φόβου… Η ανεργία καλπάζει. Η ζωή όπως την συνηθίσαμε έως σήμερα, δηλαδή έρμαιο των σειρήνων της αγοράς, του υλισμού και του ηδονισμού, μεταλλάσσεται γοργά σε μορφές του βίου σχεδόν «σπαρτιατικές». Οι κρατικές δομές και οι θεσμοί, όπως η δικαιοσύνη και τα σώματα ασφαλείας που χρόνια ξέφτιζαν και καρκινοβατούσαν, σήμερα καταρρέουν σε ένα περιβάλλον γενικής ανυποληψίας, σκανδάλων και ηθικού εκμαυλισμού. Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο ο χρόνος αποκτά νέες διαστάσεις. Δεν σπαταλιέται πλέον τόσο εύκολα… Αποκτά διαστάσεις υπερτροφικές, διαστέλλεται, καθίσταται δυσκίνητος, βαρύς. Ρέει πλέον βασανιστικά αργά. Στοιχειώνει τις ζωές και τις ψευδαισθήσεις μας… Η υπομονή και η καρτερία υιοθετούνται ως απαραίτητες στρατηγικές για την αντιμετώπιση του άγχους που συνεπάγεται το αβέβαιο και δυσοίωνο μέλλον… Συμπεριφορές και προσωπικότητες σμιλεύονται στο καμίνι της κρίσης. Το μέτρο και η μεσότητα δειλά- δειλά επανεμφανίζονται στις σκηνές της ζωής μας και νοηματοδοτούν πρωτόγνωρα και καινοτόμα το χρόνο μας. Κοσμοθεωρίες και συστήματα αξιών αναδομούνται… Η αγωνιστικότητα, η παραγωγικότητα, η εργατικότητα και το φιλότιμο αναδύονται και πάλι ως αρετές των Ελλήνων… Ο χρόνος καθίσταται εργαλείο χρήσιμο και κρίσιμο στη κοπιώδη πορεία των ενεργών πολιτών-οπλιτών στο δυσπρόσιτο και χορταριασμένο στο χείλος του γκρεμού μονοπάτι που οδηγεί στην αναγέννηση και στο μέλλον του Γένους…
———————————————————————
Στο Βελιγράδι κάναμε το λάθος.
Βάλαμε τα ρολόγια μας
μια ώρα μπροστά
αντί μια ώρα πίσω.
Έτσι λοιπόν στη Βενετία
έδειχναν Μεσάνυχτα
όταν το ρολόι του Αγίου Μάρκου
χτύπησε Δέκα.
Η φτωχική μας πανσιόν
Έκλεινε στη Μία.
Τότε μας φάνηκε πως μας χαρίσανε
δυό ώρες ακόμη απ’ την περιπλανώμενη ζωή μας.
Καθίσαμε στο «Φλόριαν»
και ήταν ωραία η νύχτα στην πλατεία
με τις ορχήστρες να παίζουν
και τα ζευγάρια να χορεύουν.
Δυό ώρες ακόμη. Ο Χρόνος είναι ψέμα.
Γιώργης Παυλόπουλος