«… Δεν μπορούμε να κρυβόμαστε εξακολουθητικά πίσω από τη συλλογικότητα με το πρόσχημα ότι είμαστε ανίσχυροι να αντιδράσουμε, ότι δήθεν φταίει το σύστημα του οποίου οι ίδιοι είμαστε θύματα και άλλες παρόμοιες αυτοπαρηγορητικές δικαιολογίες. Ήρθε ξανά η κρίσιμη ώρα του να πάρει ο καθένας μας την κατάσταση στα χέρια του και να προσπαθήσει να δράσει, να αντιδράσει, να παλέψει με όσες δυνάμεις ηθικής διαθέτει. Να καταδείξουμε δηλαδή έμπρακτα ότι δεν συμφωνούμε με τα συμβαίνοντα και ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραμείνουμε παρατηρητές, συνένοχοι στην περιθωριοποίηση των αρχών και των συνειδήσεων μας…»
Διονύσης Κ. Μαγκλιβέρας
«Νέα Ευθύνη»- Περιοδικό Ελευθερίας και Γλώσσας, Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2010
«Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε.
Καλά την καταφέραμε τη ζωή μας ως εδώ.
Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίστηκαν.
Το θέμα είναι τώρα τι λες…»
Μανώλης Αναγνωστάκης
«Εκείνο που βλέπω να έρχεται, να ανέρχεται και να εξαπλώνεται ακάθεκτα είναι απλώς η βαρβαρότητα… Πόσοι είμαστε ακόμα αυτοί που μπορούμε να «παρακολουθήσουμε με κατανόηση τις βασικές εμπειρίες της αστικής εποχής» και κατά συνέπεια να καταλάβουμε ακόμα «εκείνο το σημείο όπου το κόρνο πιάνει την ηχώ της λυπημένης μελωδίας του βοσκού». Γινόμαστε όλο και λιγότεροι και ήδη μας περιβάλλουν μάζες που τίποτε πια δεν μπορούν να «παρακολουθήσουν» με κατανόηση…»
Thomas Mann (1952…)