Του Δρ. Π. Κ. Αλεξόπουλου, Ψυχιάτρου
Η ακτινολογική κοινότητα πανελληνίως τον περιέβαλε με διαχρονική εκτίμηση και σεβασμό. Οι ακτινοθεραπευτές αναγνώριζαν στο πρόσωπο του έναν από τους γενάρχες τους. Τα εκάστοτε ιατρεία του αποτελούσαν για χρόνια σημεία συνάντησης για κουβέντα περί τα πολιτικά και την ιστορία. Ο Γιάννης Παπαδημητρίου εγκατέλειψε πλήρης ημερών στα τέλη Μαϊου τα εγκόσμια αφήνοντας ίσως πίσω του μια «συνταγή» για το πως θα μπορούσαμε να γυρίσουμε τη ρευστότητα των καιρών με το μέρος μας.
Ο Παπαδημητρίου ήταν ένας άριστος επαγγελματίας. Προσέγγιζε την ιατρική με μεράκι και την αντιλαμβανόταν ως τέχνη. Αξιοποιούσε τα πενιχρά ακτινοθεραπευτικά μέσα της εποχής του για «να παίξει στα ίσια» -όπως τα θεραπευτικά αποτελέσματα των παρεμβάσεων του πιστοποιούν- ακτινοθεραπευτικές μονάδες με πολύ πιο άρτιο εξοπλισμό. Η αγάπη του για τον πάσχοντα άνθρωπο, η οξύτητα της κλινικής ματιάς του και η αναζήτηση ρεαλιστικής λύσης σε κάθε κλινικό πρόβλημα χάραξαν την τροχιά του προς την επιτυχία. Η αφοσίωση του στην ιατρική και η πραγματιστική προσέγγιση του στις επαγγελματικές προκλήσεις ίσως συνιστούν χρήσιμα εργαλεία για το σήμερα, μιας και η πρόσβαση σε τεχνικά μέσα γίνεται λόγω της κρίσης ολοένα και πιο δυσχερής και η επαγγελματική καθημερινότητα του καθενός καθίσταται ισορροπία πάνω σε τεντωμένο σχοινί.
Ο Παπαδημητρίου δεν επαναπαύθηκε στην επαγγελματική επιτυχία του, αλλά λειτούργησε ως ενεργός πολίτης πολυεπίπεδα. Η διοικητική, συνδικαλιστική, πολιτική και ιστοριογραφική δραστηριότητα του υπήρξε γόνιμη και δημιουργική. Πάλεψε για τη βελτίωση των υγειονομικών υπηρεσιών ως διευθυντής του Ακτινολογικού Τμήματος και πρόεδρος του επιστημονικού συμβουλίου του νοσοκομείου «Άγιος Ανδρέας». Ανέλαβε πόστα στην ελληνική ακτινολογική εταιρεία και στον ιατρικό σύλλογο Πατρών. Δεν δίστασε ακόμα και να εκτεθεί πολιτικά είτε ως μέλος της νομαρχιακής επιτροπής της ΕΡΕ τη δεκαετία του ‘60, είτε ως υποψήφιος φιλελεύθερων αυτοδιοικητικών σχημάτων μεταπολιτευτικώς. Η πολιτική ταυτότητα του δεν στάθηκε όμως τροχοπέδη σε μια στάση ζωής και προσφορά που στην πράξη υπερέβαιναν τους κομματικούς διαχωρισμούς. Παράλληλα η αγάπη του για την ιδιαίτερη πατρίδα του το Μαζαράκι Αχαϊας αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για ιστορική έρευνα που είχε ως καρπό ιστορικά πονήματα. Η πολυσχιδής και γόνιμη δράση του ενεργού πολίτη Γιάννη Παπαδημητρίου αποτελεί παράδειγμα για το πως οι επαγγελματικά επιτυχημένοι «βγαίνουν μπροστά» για να «ανταποδώσουν» στην κοινωνία, να ανοίξουν μονοπάτια προκοπής, δημιουργίας και προόδου.
Προεκλογικό διαφημιστικό υλικό για τις Δημοτικές Εκλογές του 1986 στις οποίες ο Ι. Παπαδημητρίου ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος
Σκιαγραφεί η διαδρομή του ιατρού Γ. Παπαδημητρίου μια Ελλάδα που παρά τις ανοικτές ακόμα πληγές του εμφυλίου σπαραγμού βάδιζε αταλάντευτα προς ένα καλύτερο αύριο. Η πορεία αυτή βασίστηκε στη διττή δράση φωτισμένων ανθρώπων. Θεμελιώθηκε πάνω στην επαγγελματική ευσυνειδησία και αποτελεσματικότητα, αλλά και στην ανυστερόβουλη συμμετοχή στα κοινά μιας μικρής, αλλά κρίσιμης κοινωνικής μάζας. Ίσως η διττή δράση να είναι τελικά η παρακαταθήκη του Παπαδημητρίου για το πέρασμα από την παρακμή και τη βαθιά κρίση του σήμερα σε ένα δημιουργικό αύριο.
Εφημερίδα “Πελοπόννησος”, 25.06.2016