Μαρκάτο 1968… Σημείο συνάντησης της αστικής Πάτρας με την Αχαϊκή ενδοχώρα. Το πρωί, αμάλγαμα από μυρωδιές τυριών, νωπών κρεάτων, δερμάτων ακατέργαστων προς πώληση (όποιος έχει νιώσει τη σκληρή μυρωδιά τους ξέρει…) αλλά και επεξεργασμένων στα χέρια τσαγκάρηδων. Το βράδυ, μυρωδιά φρεσκοτυπωμένου χαρτιού από τα εκτυπωτήρια της “Πελοποννήσου” και της “Γνώμης”. Τη μέρα, διαλάληση πραμάτειας, βελάσματα αμνών πάνω σε καρότσες αγροτικών οχημάτων, κρότοι θρυμματισμού πιάτων στην άσφαλτο και στα πεζοδρόμια την ώρα της πρώτης Ανάστασης το Μέγα Σάββατο, οι ήχοι του ρολογιού της Παντάνασσας να ορίζουν το χρόνο που κυλάει μέσα από τα χέρια μας… Αλισβερίσι γεύσεων πατσά και λευκού κρασιού σε λαϊκά μαγέρικα, αλλά και μπακαλιάρου “σούσι” με λαδολέμονο και πιπέρι συνοδευόμενου από ούζο σε καφενεία… Το απομεσήμερο σιγοτραγούδισμα δημοτικών και λαϊκών ασμάτων. Η ακατανίκητη ασφάλεια που πρόσφερε το κράτημα του χεριού της μάνας ή του πατέρα. Αισθητικές γεωγραφικές συντεταγμένες της παιδικής ηλικίας και της πρώτης νιότης… Πως γίνεται μια απλή φωτογραφία να πυροδοτεί ανακληση τέτοιας αλληλουχίας ερεθισμάτων με αναφορές σε τόσες αισθήσεις; Μνήμη ρουφιάνα…
Αναζήτηση
-
Πρόσφατα άρθρα
- Σημείωση σε μια ανορθογραφία της συλλογικής μνήμης
- Xαμάδα εν μέσω της διαδικασίας εκλογής νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
- Xαμάδες
- Ψυχική στήριξη στην ορεινή Αχαΐα – Τρία κέντρα υγείας σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα
- Εγκληματική διαστροφή ή ψυχική νόσος;
- Στην αυγή της νέας χρονιάς…
- Η σκιά του Τραύματος στη ζωή των επιγόνων
- Family Papers
- Hθικό τραύμα και πανδημία
- Επίθεση και στη ψυχική υγεία
Kατηγορίες