Του Δρ. Π.Κ. Αλεξόπουλου, Ψυχιάτρου-Ψυχοθεραπευτή
Έφυγε το ξημέρωμα της 3ης Απριλίου από τη ζωή ένας από τους ανθρώπους που μου δίδαξαν τα γράμματα: Ο Γιάννης Καραλής. Δάσκαλος μου με τη συμβατική έννοια του όρου δεν υπήρξε. Με δίδαξε όμως μέσα από τις στήλες της ιστορικής «Πελοποννήσου» όταν ακόμα το πλέξιμο των λέξεων επιβαλλόταν να έχει την κεντρομόλο δύναμη μιας σύγχρονης έγχρωμης και «καλοτραβηγμένης» φωτογραφίας. Θυμάμαι στα μέσα της δεκαετίας του ’80 τον πατέρα μου να σκιαγραφεί με τον δείκτη στη δεύτερη σελίδα της «Πελοποννήσου» τα όρια της στήλης με το σκίτσο του αγάλματος του Γερμανού στην κορυφή της και τον τίτλο «εδώ και εκεί» και να τονίζει με λακωνικό ύφος πως εάν επιθυμώ να μάθω να γράφω καλά, επιβάλλεται να διαβάζω συστηματικά τη στήλη του «Πελοποννήσιου». Εάν έμαθα να γράφω καλα δεν ξέρω. Τον «Πελοποννήσιο» τον παρακολουθούσα πάντως με θρησκευτική ευλάβεια διαβάζοντας σχεδόν καθημερινα, διψασμένα τα όσα σπινθηροβόλα, καίρια, ανεπιτήδευτα και πνευματώδη συνέθετε η γραφίδα του. Θυμάμαι ακόμα την παιδική ζήλεια μου για την τέχνη με την οποία κεντούσε τις λέξεις στα κείμενα του και τη δύναμη των εικόνων που συνέθετε!
Παρότι γείτονες, σπάνια συναντηθήκαμε στο δρόμο. Έμπαινε όμως σχεδόν κάθε μέρα σπίτι μας με τα συναρπαστικά χρονογραφήματα του που ψηλαφούσαν τις κοινωνικές μεταβολές και εξελίξεις, τις εποχές που άλλαζαν, τις χαρές, τις δυσκολίες, τα απρόσμενα γυρίσματα και τα αδιέξοδα του βίου. Η οικία του απέναντι από το Αρχαίο Ωδείο, δίπλα στο σκίσιμο της πόλης σε κάτω και άνω, μαρτυρία φροντίδας για την ομορφιά και την αρχοντιά που ολοένα και χάνεται από τη ζωή μας, κάτοπτρο ανθρώπινης ποιότητας και υψηλής αισθητικής. Ο Γιάννης Καραλής στάθηκε για δεκαετίες επιδέξιος ακροβάτης ολκής πάνω στο τεντωμένο σκοινί του χρονογραφήματος και της δημοσιογραφίας με το ναρκοθετημένο πεδίο της καθημερινής έκθεσης και της τύρβης της καθημερινότητας να χαίνει κάτω από τα πόδια του…
Ο Γιάννης Καραλής, ο «Δάσκαλος» μου, πέρασε πλήρης ημερών τούτες τις μέρες στην «απέναντι όχθη». Η πολυεπίπεδη προσφορά του εμπλούτισε το βίο μας για δεκαετίες. Η διακριση, το ήθος, η αξιοπρέπεια, το αισθητήριο, η βαθιά αγάπη του για τον τόπο που ζούσε και δρούσε, η ικανότητα της διάκρισης των καίριων και ουσιαστικών από τους ασήμαντους εντυπωσιασμούς και τις ανούσιες φωνασκίες, η νηφαλιότητα, η συνείδηση ιστορικής ευθύνης και κυρίως ο εμπεδωμένος πνευματικός πλούτος συνιστούν κάποιες από τις αρετές που χαρακτήριζαν τον «Πελοποννήσιο» και διέπουν το θησαυρό των γραπτών του.
Αγαπητέ «Δάσκαλε» Γιάννη Καραλή κλίνω σήμερα ευλαβικά το γόνυ στη μνήμη σου
Καλό Ταξίδι, Καλή Ανάσταση
Requiem aeternam dona ei, Domine!
Πελοπόννησος της Κυριακής, 6 Απριλίου 2014