Σημειώνει κάπου στην “Ιστορία της πολιορκίας της Λισαβώνας” ο Jose Saramango πως “είναι ευκολότερο να αγαπήσεις παρά να αγαπηθείς”. Σταθήκαμε με την Έλενα πολύ τυχεροί. Μας δόθηκε αυτή η ευλογία-χάρη από το Θεό. Βρήκαμε τον άλλο. Αγαπηθήκαμε και αγαπήσαμε… Παλέψαμε και παλεύουμε να κοιτάμε τη ζωή ο ένας μέσα από τα μάτια του άλλου. Παλέψαμε και παλεύουμε να παραδιδόμαστε στη σχέση δίχως “κρατούμενα” και δεύτερες σκέψεις, και ας συνεχίζουν αδυσώπητα οι κανιοβολισμοί των υποχρεώσεων της καθημερινότητας και ας προχωράνε χωρίς σταματημό και ίχνος συμβιβαστικής διάθεσης οι δείκτες του χρόνου στεγνώνοντας μας από δυνάμεις και κουράγιο. Κάπως έτσι «κλείνουμε» σήμερα έξι χρόνια από εκείνη την παραμονή της Κυριακής του Τελώνη και του Φαρισαίου του 2009 (Φλεβάρης βαρύς και τρελή αποκριά…), «κλείνουμε» έξι χρόνια γάμου! Λιγές κλεφτές ματιές στα περασμένα και προσμονή και ανυπομονησία για όσα έρχονται! Μια πρόποση στο παρόν και στο μέλλον της κοινής ζωής μας και επτά γουλιές λευκό Πόρτο έκαστος…
