Του Δρ. Π. Κ. Αλεξόπουλου
Η εικόνα των χειρονομούντων αγανακτισμένων πολιτών στη πλατεία Συντάγματος με φόντο το κοινοβούλιο σκιαγραφεί με εξαιρετική ενάργεια την συναισθηματική πλημμυρίδα που πυροδότησαν η απανθρωπία της μνημονιακής καταιγίδας και η οικτρή διάψευση των ελπίδων που είχαν δημιουργήσει τα κάλπικα συνθήματα των εκλογών του 2009 («λεφτά υπάρχουν»…). Η βουλή που υπερψήφισε τη φορολογική καταλήστευση της χειμαζόμενης μεσαίας τάξης, που οδήγησε την επιχειρηματικότητα στον Καιάδα και δυναμίτισε την κλυδωνιζόμενη εθνική κυριαρχία προέκυψε μέσω καθολικής, δημοκρατικής ψηφοφορίας. Δεν επιβλήθηκε από ξένες δυνάμεις, ούτε από εντόπια οικονομικά συμφέροντα… Το εκλογικό σώμα για μια ακόμα φορά είχε σαγηνευθεί από τον λαϊκισμό του αυλητή και πεισματικά αρνιόταν πως ο βασιλιάς ήταν γυμνός…
Σε μια εβδομάδα οι πολίτες καλούνται να προσέλθουν εκ νέου στις κάλπες για να εκλέξουν τα μέλη του νέου κοινοβουλίου. Η οργή για τη ραγδαία επιδείνωση της ποιότητας ζωής, για την ένδεια που επέφεραν οι αδιέξοδες, δειλές, κοντόφθαλμες και αντεθνικές πολιτικές της τελευταίας διετίας, αλλά και για την ιδιότυπη δικαστική ασυλία που απολαμβάνει εδώ και δεκαετίες η πολιτικοοικονομική νομενκλατούρα μοιάζει με ηφαιστειακή λάβα που απειλεί στο διάβα της να σπείρει τον όλεθρο. Απειλεί να καταστεί δύναμη αυτοκαταστροφική. Εάν εκφραστεί με εκλογικές επιλογές άρνησης, αποχής, τυφλής αντίδρασης ή κονιορτοποίησης του πολιτικού συστήματος, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος του χάους, της ναρκοθέτησης της δημοκρατίας και της επικράτησης των άκρων…
Η σωρευμένη οργή δύναται να μετουσιωθεί σε επιλογή δημιουργίας, ποιότητας και απόπειρας υπέρβασης των αδιεξόδων… Πώς μπορεί να καταστεί τούτο εφικτό στο σημερινό βαλτώδες περιβάλλον; Μόνη οδός διαφυγής είναι η επιλογή των αρίστων. Τα ψηφοδέλτια των κομμάτων κοσμούνται από υποψηφίους –έστω και λίγους- με οξύτατο πολιτικό αισθητήριο, με πάθος κοινωνικής προσφοράς, με ηθική ακεραιότητα, με έγνοια για τα κοινωνικά αδιέξοδα, με περγαμηνές αποτελεσματικότητας, με ρεαλιστική προσέγγιση της σημερινής πραγματικότητας, αλλά και με συνείδηση της Ελληνικότητας και της ιστορικής και πολιτισμικής συνέχειας τούτου του Γένους που έρχεται από μακρυά για να πάει μακρυά (πολύ πιο μακρυά από μνημόνια, κρίσεις, μικρονοϊκούς εγωϊσμούς, πολιτικές σταδιοδρομίες). Ζητείται επειγόντως μια νέα «ομάδα των Ιαπώνων», για να γονιμοποιήσει τα πολιτικά κόμματα με ήθος, συνέπεια, αλήθεια, ποιότητα, πραγματισμό, νέες ιδέες, αγάπη για τη πατρίδα, πνεύμα γόνιμης αντίστασης, δημιουργικότητα, εργατικότητα, πίστη στα πεπρωμένα του Γένους εντός της ευρωπαϊκής κοινοπολιτείας. Οι επιλογές του παρελθόντος με γνώμονα μικροπολιτικά και ρουσφετολογικά συμφέροντα και με την ασφάλεια που δημιουργούσαν οι λαϊκίστικες παρωπίδες τοποθέτησαν το πιστόλι στο κρόταφο μας… Ας μην τραβήξουμε τη σκανδάλη. Ας εκλέξουμε τους καλύτερους, για να δοθεί μια ντουφεκιά ελπίδας… Από εδώ και εμπρός καλούμαστε πρωτίστως να εμποδίζουμε «τους μέτριους ή τους ακατάλληλους ν΄ανέρχονται, για να μπορούν οι άριστοι, κατεβαίνοντας να πραγματοποιήσουν το αληθινό γεγονός της δημοκρατίας» (Παναγιώτης Κανελλόπουλος).
www.newsplus.gr 2 Mαϊου 2012