Η δημοσιοποίηση της πρόθεσης του κ. Κώστα Μακρή, του πλουσιότερου Έλληνα της Αυστραλίας, να συνδράμει οικονομικά την τιτάνια προσπάθεια της ελληνικής κυβερνήσεως για την σωτηρία της εθνικής οικονομίας συνιστά απόδειξη ότι ο επιτυχημένος επιχειρηματίας διαπνέεται από πνεύμα προσφοράς και δωρεών. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο δύναται να ερμηνευθεί και η ατυχής -πιθανότατα λόγω άγνοιας των όρων του παιχνιδιού του συγκεκριμένου χώρου- ενασχόληση του με την δική μας «Παναχαϊκή»… Μήπως η διάθεση αυτή του κ. Μακρή συνιστά μια χρυσή ευκαιρία για την Πάτρα και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της;
Εφέτος συμπληρώνονται 100 έτη από την ίδρυση-συγκρότηση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης των Πατρών. Ο δήμαρχος κ. Ανδρέας Φούρας στον μακρύ κατάλογο των ποικίλων, ανέξοδων, μεγαλοϊδεατικών οραμάτων που συνέλαβε τα τελευταία χρόνια (καρναβαλικό πάρκο, μουσείο πολιτικής ιστορίας, βαγκνερικής αισθητικής ανοικτό-θερινό θέατρο στον Ριγανόκαμπο, κ.α.) προσέθεσε και την αναγκαιότητα του κτιριακού εκσυγχρονισμού της Δημοτικής Βιβλιοθήκης με τη δημιουργία ενός νέου κτιρίου δίπλα στο νέο μουσείο της πόλεως. Φυσικά για υλοποίηση του οράματος, ούτε λόγος… Λόγω της μονολιθικής αντίληψης του κ. Φούρα να αναζητά χρηματοδοτήσεις αποκλειστικά από την κεντρική διοίκηση, αλλά και της δεινής οικονομικής καταστάσεως του ελληνικού κράτους το φιλόδοξο αυτό όραμα μάλλον θα παραμείνει σχέδιο επί χάρτου…
Στο σύγχρονο κόσμο της ελευθερίας και των ανοιχτών οριζόντων υπάρχουν όμως και άλλοι τρόποι για την πραγμάτωση φιλόδοξων και μεγαλεπήβολων σχεδίων… Μήπως ο εν δυνάμει ευεργέτης κ. Κ. Μακρής είναι μια χρυσή ευκαιρία για την Δημοτική Βιβλιοθήκη της Πάτρας του μέλλοντος; Στη δράση των ευεργετών στηρίχθηκε άλλωστε η δημιουργία πολλών δομών στα μεγάλα αστικά κέντρα στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν η οικονομική εν Ελλάδι συγκυρία ήταν ασυγκρίτως δυσμενέστερη σε σχέση με την σημερινή… Σήμερα το ίδρυμα Νιάρχου δημιουργεί τη νέα Λυρική Σκηνή των Αθηνών και τη νέα Εθνική Βιβλιοθήκη στο Φαληρικό δέλτα… Μήπως μια Δημοτική Βιβλιοθήκη των Πατρών με ένα μοντέρνο, λειτουργικό, κοινής αρχιτεκτονικής αισθητικής με το οικοδόμημα του νέου μουσείου της πόλεως, κτίριο στα όρια της Ανθούπολης και με ένα δεύτερο μεταμοντέρνας, βιομηχανικής αισθητικής στα κτίρια της πρώην βιομηχανίας Λαδόπουλου δίπλα στο νέο θέατρο της αίθουσας da Vinci και στο σκανδαλωδώς εγκαταλειμμένο «Εργοστάσιο Τέχνης», συνιστά ένα φιλόδοξο όραμα προς την κατεύθυνση της επίτευξης του μητροπολιτικού ρόλου της πόλης στη λεκάνη της Αδριατικής και του Ιονίου; Ένα όραμα ικανό να εμπνεύσει τον κ. Μακρή ή και άλλους εν δυνάμει ευεργέτες;
Είναι ίσως η ώρα ετούτη η ύστατη προ των επομένων δημοτικών εκλογών για τον κ. Ανδρέα Φούρα και την παράταξη του να προσφέρουν στους σκεπτόμενους πολίτες τούτης της πόλης, που πιστεύουν σε μια Πάτρα Αποστολική πόλη, Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης την ελάχιστη δικαιολογία για να στηρίξουν την επανεκλογή τους το ερχόμενο φθινόπωρο έχοντας ήσυχη τη συνείδηση τους απέναντι στο παρόν και στο μέλλον αυτής της πόλης…Οι πολίτες αυτοί θεωρούν τους λειτουργούς της εκτελεστικής εξουσίας και της αυτοδιοίκησης δημιουργούς, ρέκτες, μαστόρους (όπως π.χ. ο Konrad Adenaouer και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής της δεκαετίας του 50) και όχι ατέρμονους και ατελέσφορους διεκδικητές κρατικών κονδυλίων και επιχορηγήσεων σε καιρούς οικονομικής κρίσης. Ας αναθέσει ο δήμαρχος στον εργατικό και δημιουργικό πρόεδρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης κ. Σπύρο Θεοδωρόπουλο να αναζητήσει κατά τους επόμενους μήνες συστηματικά και εντατικά πιθανούς ευεργέτες και ας τους καλέσουν να συμβάλλουν καίρια στη δημιουργία της Δημοτικής Βιβλιοθήκης της νέας εποχής και των νέων προκλήσεων… Ας τολμήσει ο κ. Φούρας τούτη την ύστατη ώρα να σπάσει την παράδοση της ακινησίας και του τέλματος…Ας αξιοποιήσει επιτέλους τις ευκαιρίες και ας προχωρήσει σε πράξεις ουσίας, πέρα από παραστάσεις διαμαρτυρίας και διαπραγματεύσεις στα διάφορα υπουργεία… Εθελοντές να προσφέρουν και να τον συνδράμουν υπάρχουν… Ο κ. Κώστας Μακρής είναι μονάχα ένας από αυτούς…