… Με το να μη μιλάω ποτέ (και να μην ανακατεύομαι σε τίποτα) με τα όσα βλέπω να συμβαίνουν γύρω μου, πολλές φορές πάω να σκάσω, και τότε ξεθυμαίνω εδώ μέσα με τα λίγα τούτα προχειρογραμμένα παραλειπόμενα. Που δεν είναι – τα όσα αναφέρονται στην πολιτική επικαιρότητα – και τόσο λίγα. Θα τα πεθυμούσα λιγότερα, όμως μερικά από τα όσα συμβαίνουν γύρω μου με ταπεινώνουν, αλίμονο, και με κάνουν να νιώθω ντροπιασμένος – ως πολίτης εννοώ – και ορισμένες φορές νιώθω ακόμα και σιχαμάρα, σωματική σιχαμάρα, σα να αδειάζουν απάνω μου ένα μαστέλο γεμάτο παλιάντερα ή κάτι παρόμοιο. Εδώ μέσα γίνεται μια σχετική διαφυγή…
Ζήσιμος Λορεντζάτος ‘Collectanea’