H ζωή, η ποικιλία και η απειρότητα της, όσο και αν θέλουμε, δεν συλλαμβάνεται ποτέ ολόκληρη. Παραμένει πάντα κάτι ασύλληπτο, κάτι πέρα από τα σύνορα της γνώσης μας, οσοδήποτε και αν προχωρήσει η οργάνωση της σκέψης και της δράσης μας. Η ζωή όμως μας καλεί να πράξωμε και ας μην τα ξέρωμε όλα. Τότε τι γίνεται; Τότε από τα βάθη της συνείδησης των ανθρώπων- και αυτό συνήθως στις πιο δύσκολες στιγμές τους- ξεπετιέται μια φωνή που δείχνει το δρόμο, ένα αισθητήριο αστάθμητο, ασύλληπτο που οδηγεί μέσα από το σκοτάδι. Δείχνει το σωστό δρόμο, προς το σωστό σκοπό…
Κωνσταντίνος Τσάτσος